پایگاه خبری تحلیلی برزن نیوز نخستین پایگاه تخصصی مطالعات میان رشته ای (برنامه ریزی شهری – منطقه ای)
جمعیت همین طور رو به افزایش است و شهرنشینی هم به تبع آن رشد می کند. مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی ده شهری که تا سال ۲۰۳۰ به مگاشهر تبدیل می شوند را بررسی کرده است.
این گزارش می نویسد: به شهرهای بزرگ جهان فکر کنید. به مگاشهرها. غول های واقعی با جمعیتی بیش از ۱۰ میلیون نفر.
البته که توکیو حتما در لیست شما قرار دارد. دهلی، شانگهای، مکزیکو سیتی، نیویورک و قاهره هم جز این لیست خواهند بود. احتمالا اگر شما دانش خود را به روز کرده باشید، شهرهایی مانند لاگاس، جاکارتا و چونگ کینگ هم در لیست قرار خواهد داد. اما چنگدو، حیدرآباد و لواندا چطور؟
این شهرها در میان ۱۰ شهر قرار دارند که براساس پیش بینی سازمان ملل، از حالا تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۱۰ میلیون نفر را در خود جای خواهند داد. به این ترتیب تعداد مگاشهرهای جهان به ۴۳ عدد می رسد.
در واقع رشد تعداد مگاشهرها قابل مشاهده ترین شاهد در تشدید روند جهانی شهرنشینی است. در سال ۱۹۵۰، شهرها خانه ۷۵۱ ملیون نفر بودند، یعنی چیزی حدود کمتر از یک سوم از جمعیت جهان. آن زمان تنها دو شهر نیویورک و توکیو بیش از ۱۰ میلیون نفر جمعیت داشتند. اما امروز ۵۵ درصد درصد از مردم جهان در مناطق شهری زندگی می کنند، یعنی ۴٫۲ میلیارد نفر.
در سال های آینده، این نسبت به ۶۸ درصد افزایش می یابد، یعنی ۲٫۵ میلیارد نفر دیگر به شهرهای پرجمعیت اضافه خواهند شد.
۹۰ درصد تغییرات به مناطق شهرنشینی در آسیا و آفریقا رخ خواهد داد. بخشی دیگر از سطح های بالای شهرنشینی به مناطق دیگر می رسد. به طور مثال ۴ نفر از ۵ نفر از جمعیت امریکا درشهرها زندگی می کنند و در اروپا این نسبت به سه چهارم جمعیت برمی گردد.
در مقابل شهرها خانه نیمی از جمعیت آسیا است و بیشتر مردم آفریقا هنوز در روستا زندگی می کنند. اما این روند به سرعت در حال تغییر است. در حال حاضر ۲۲ شهر از ۳۳ شهر جهان با جمعیتی بالای ۱۰ میلیون نفر در آسیا و آفریقا قرار دارد.
هند بیشترین رشد را شاهد خواهد بود و ۴۱۶ میلیون ساکن جدید شهری تا سال ۲۰۵۰ خواهد داشت. دهلی تا سال ۲۰۲۸ پرجمعیت ترین شهر جهان خواهد شد و جمعیتش تا سال ۲۰۳۰ به ۳۹ میلیون نفر می رسد.
دو شهر دیگر چین هم به مگاشهرهای این کشور اضافه خواهند شد. اما رشد آسیا به هیچ وجه به هند و چین محدود نمی شود. پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۳۰، داکا، پایتخت بنگلادش، چهارمین شهر بزرگ جهان خواهد شد و ۲۸ میلیون ساکن خواهد داشت.
شهرهای کراچی و لاهور رشد خواهند کرد. مگاسیتی های جدید هم شامل سئول، هوشی مین می شود. تهران هم مرز ۱۰ میلیون نفر ساکن را رد خواهد کرد.
با اینکه روند رو به رشد دیده می شود، اما استثناهایی هم دیده می شود. ۲۰ سال پیش، اوساکا، دومین شهر بزرگ ژاپن بعد از توکیو بود، اما حالا جمعیت این شهر رو به کاهش است. به طوری که تا سال ۲۰۳۰ به کمتر از ۱۰ میلیون نفر خواهد رسید.
چالش های بزرگی در جهان برای حرکت میلیونی مردم به شهرها ایجاد خواهد شد. جمعیتی که در تلاش برای حمایت های بیشتر هستند. مسکن، آلودگی، حمل و نقل، زیرساخت ها، نابرابری و انسجام اجتماعی همه نیاز به راه حل های خلاقانه دارد.
