در همین سامانه به فاصله کوتاهی اطلاعات حقوق پایه شهرداران مناطق ۲۲ گانه شهردای تهران هم منتشر شد و براساس آن امیر محسنی شهردار منطقه ۱۷ با مبلغ شش میلیون و ۸۵۳ هزار تومان بیشترین حقوق پایه را از میان شهرداران مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران دریافت میکند و حسین بحیرایی، شهردار منطقه ۱۴ با پایه حدود سه میلیون و ۱۲۰ هزار تومان کمترین حقوق دریافتی را دارد.
اطلاعات حقوقی پرحاشیه
انتشار همه این عدد و رقمهای میلیونی اما آنطور که بدنه مدیریت شهری جدید تهران پیشبینی میکرد، به مذاق افکار عمومی خوش نیامد. مردم نشستند و این رقمهای سه تا هفت میلیون تومانی مدیران و معاونان و شهرداران مناطق را گذاشتند جلویشان و وقتی دیدند این عددها فقط آن رقم پایه همه فیشهای حقوقی است، یعنی بدون محاسبه ارقام مربوط به حق اوقات فراغت، حق تحصیل فرزندان، حق مسافرت و…، بدون محاسبه مزایای دیگری مثل حق ماموریت، اضافهکاری، تعطیل کاری، شبکاری و البته پاداشهای معمول در بدنه مدیریت شهری است، خیلیها ته دلشان از خود پرسیدند که این دیگر چه جور شفافسازی است؟!
این سؤال را اگر از بهاره آروین، رئیس کمیته شفافیت شورای شهر تهران بپرسیم در جواب میگوید: ما هم همین دغدغه را داشتیم که ممکن است رقم دریافتی با حقوق مندرج متفاوت باشد، این موضوع را هم مطرح کردیم، در جواب عنوان شد چیزی که به این مبلغ افزوده میشود، مزایای غیرمستمر شامل اضافه کاری، تعطیل کاری و… است که چون ماهانه متغیر است، رقم دقیقی برای آن نمیشود عنوان کرد. در نهایت تدبیری که اندیشیدیم این بود که انشاءا… تا پایان سال مجموع دریافتی سالانه این افراد را هم محاسبه کنیم و در ابتدای سال آینده، متوسط مزایای غیرمستمر را هم منتشر کنیم تا انشاءا… به آن هدف شفافسازی هم برسیم. درحال حاضر این اطلاعات حقوق مدیران شهرداری که شامل اطلاعات حقوق و مزایای مستمر درج شده در حکمشان است، براساس قانون برنامه ششم توسعه که تعریف حقوق را برهمین اساس عنوان کرده در دسترس عموم قرار گرفته است، البته من به شهروندان این نوید را میدهم که براساس مصوبه شورای شهر انشاءا… مبلغ دریافتی مدیران هم در دستور کار است چون بر اساس مصوبه شورای شهر دریافتی مدنظر است.
۵ میلیون اضافه کنید
فاصله بین مبلغ دریافتی و مبلغ پایه، از وقتی اطلاعات حقوقی مدیران شهرداری روی سامانه شفافیت بارگذاری شده، ذهن خیلیها را به خودش مشغول کرده، همینجاست که هر شهروندی بنا به تجربههای شخصیاش این فاصله را با یک عدد و رقم متفاوت پر میکند؛ برای مثال یک کارشناس امور اداری به ما گفت که تمام ارگانها و سازمانها، برای محاسبه حقوق کارکنانشان یا از طرح طبقهبندی مشاغل استفاده میکنند یا خودشان آییننامه داخلی دارند. او گفت معمولا مبلغ اضافهکار مدیران، از ساعتی حداقل ۵۰ هزارتومان شروع میشود، مبلغی که اگر در یکصد ساعت معمول اضافه کار ضرب شود در کمترین حالت معادل پنج میلیون تومان میشود و این یعنی به تمام پایههای منتشره در کمترین حالت میتوان یک پنج میلیون تومان دیگر را هم اضافه کرد.
این وسط خیلیها یادشان آمد که چند سال پیش هم که آمار حقوقهای نجومی با ارقام ۸۰ میلیونی منتشر شد، مبلغ مندرج در حکم حقوقی این افراد، مبالغی زیر ده میلیون تومان بود، اما وقتی مواردی مثل حق تحصیل فرزندان، حق مسافرت، حق اوقات فراغت فرزندان و… اضافه میشد، این ارقام سر از
۸۰ میلیون تومان در میآورد.
رئیس کمیته شفافیت شورای شهر البته به اینکه این فاصله چند میلیون تومان است جواب مشخص و واضحی نمیدهد. او میگوید: من فکر میکنم بیشتر مردم
با این تفاوت مزایای مستمر که حق مسکن عائلهمندی و حقوق پایه را دربرمیگیرد و مجموع اضافهکاریها و پاداش کاریها و احیانا پاداشهایی که هر شش ماه یکبار به آنها تعلق میگیرد آشنا هستند، همه این تفاوتها را میدانند، اما به هرحال برای اینکه بتوانیم اطلاعات معتبری بدهیم باید به یک معنا تعریف مشخصی هم برایش وجود داشته باشد. با وجود این آروین هم تایید میکند این مبلغ پایه حکم مدیران است و فکر میکنم درصد بیشتری به این مبلغ حتما افزوده خواهد شد؛ مشابه همان چیزی که همه کارمندان دولت تجربه میکند.