پایگاه خبری تحلیلی برزن نیوز نخستین پایگاه تخصصی مطالعات میان رشته ای (برنامه ریزی شهری – منطقه ای)
برزن نیوز: مدیریت شهری امروز دچار مشکل درآمدهای ناپایدار است. اقتصاد گردشگری کلانشهری مانند تبریز با توجه به موقعیت جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و اقتصادی که دارد می‌تواند نقطه عطفی در پایدارسازی منابع درآمدی شهری آن باشد. تبریز در زمینه‌های جذب گردشگر ظرفیت‌های متنوعی هم به لحاظ طبیعی و اکوتوریسم و هم به لحاظ توریسم مذهبی و تاریخی، فرهنگی و به ویژه سلامت دارد.
ظرفیت گردشگری مذهبی به برکت وجود امام زاده های مختلف در این شهر از جمله بقعه مبارک سید حمزه در کنار مقبره الشعراء و بقاع متبرک امامزادگان «عینعلی و زینعلی» بر بلندای کوه عینالی و همچنین شهرهای اطراف مهیاست و ما باید ظرفیت‌های تکمیلی را با سیاست‌هایی که بتواند جذابیت‌های ماندگاری در تبریز را ارتقا دهد، بر آن اضافه کنیم. چشم‌اندازها و مناظر طبیعی اطراف تبریز ظرفیت مناسبی برای جذب گردشگر دارند؛ مناظر طبیعی و منحصربفردی مانند ارسباران، کندوان، کوهستان سهند و…
ایجاد دسترسی به مناظر اطراف تبریز
ایجاد راه‌های دسترسی مناسب‌تر به مناظر اطراف تبریز مثل جنگل های ارسباران، روستای کندوان و کوهستان و پیست اسکی سهند (در زمستان) می‌تواند هم تبریز و هم خود این شهرستان‌ها را با جذب گردشگر منتفع کند. همچنین بسط و گسترش کمربند سبز در دامنه‌های جنوبی و شمالی شهر و ایجاد زیربناهای لازم همانند تفرجگاه عینالی می‌تواند بخش تکمیلی اکوتوریسم تبریز باشد. فعال کردن تمام این زمینه‌ها که به عنوان پیش‌نیاز صنعت توریسم و گردشگری باید مهیا شوند، هم از نظر پایدارسازی منابع درآمدی و هم از نظر تنوع بخشی به منابع اقتصادی، لازمه رشد و توسعه شهرمان هستند. در این‌باره باید برنامه‌ریزان را اقناع کرد که به گردشگری توجه جدی داشته باشند.
بسته‌های گردشگری در تبریز
اکنون وضعیت اقتصاد گردشگری در تبریز با وضعیت مطلوب فاصله زیادی دارد. ما نتوانسته‌ایم جاذبه‌های گردشگری خود را متنوع کنیم و بسته‌های گردشگری متنوعی به مسافران عرضه کنیم. بی‌شک عمده‌ترین و مهم‌ترین انگیزه سفر به تبریز، استفاده از طبیعت بکر و منحصربفرد آذربایجان است. اما برای سایر جاذبه‌های گردشگری این کلانشهر و سایر شهرهای آذربایجان مانند ظرفیت‌های تاریخی، علمی و به ویژه بخش پزشکی آن هم نیازمند سرمایه‌گذاری برای جذب گردشگر هستیم. باید نگاهی بسیط به پدیده گردشگری داشته باشیم و یک بعدی فکر نکنیم. دراین زمینه باید تنوع ایجاد کنیم تا ضریب ماندگاری را افزایش دهیم. توجه به همین مسائل است که اسناد بالادستی سمت وسوی یکی از سرمایه‌گذاری ها در تبریز را گردشگری ذکر کرده‌اند. اولویتی که مبتنی بر واقعیت‌های اقلیمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این منطقه است. ما یک اقلیم کوهستانی داریم. آمایش سرزمینی ما ایجاب میکند که بیشتر از آن که به سمت صنایع غذایی و کشاورزی برویم، سرمایه‌گذاری خود را در حوزه گردشگری افزایش دهیم. با جمعیت رو به تزایدی که تبریز دارد و با این میزان مهاجرتی که هر سال به شهر صورت می‌گیرد اگر به این تجویز توجه نکنیم دچار مشکل خواهیم شد. برنامه‌ریزی برای گردشگری باید اولویت اول تبریز باشد. هم برنامه‌ریزان ملی و هم سیاست‌گذاران منطقه‌ای باید در این راستا حرکت کنند. در واقع می‌توان گفت با توجه به محدودیت‌هایی که کمبود آب در حوزه کشاورزی و باغداری استان ایجاد کرده است، چاره دیگری به غیر از اینکه به سمت سرمایه‌گذاری در راستای گردشگری برویم، نداریم و توجه نکردن به این موضوع تبعاتی را متوجه نسل آینده ما میکند. دراین زمینه ما مشکل ظرفیت اجتماعی و تاریخی گردشگری نداریم بلکه با فقدان همسویی دیدگاه‌های برنامه‌ریزان در سطح منطقه‌ای و ملی مواجه هستیم. این موضوع مانع حرکت ما با تمام توان و ظرفیت به سمت گردشگری است.
