بازار مسکن ایران از وحشی ترین نوع لیبرالیسم پیروی می کند

۱_حتی اگر مالک قیمت ملک خود را متری یک میلیارد دلار تعیین کند، شما نمی توانید به هیچ کجا شکایت کنید. اما برای گرانفروشی ۱۰۰ تومانی یک بسته چیپس، میتوانید به تعزیرات حکومتی شکایت کنید!
این در حالی است مسکن نیاز ضروری است و در اکثر کشورها کنترل شدید میشود و تورم در بخش مسکن یکی از معیارهای موفقیت یا شکست دولتهاست. حتی در کشورها با بازار کاملا آزاد.
۲_ودیعه مسکن در ایران بصورت قرض الحسنه و قیمت ملک بر اساس قیمتهای جاری است. این باعث میشود با سقوط ارزش پول ملی همانند سال گذشته، تا ۷۰ ارزش رهن مستاجران از بین برود و افزایش ۹۲ درصدی قیمت ملک باعث ایجاد شکاف ۱۶۲ درصدی برای مستاجران و بازار همیشه سود ده مالکان شود.
۳_ فرسودگی و اسقاط در قراردادهای اجاره تماما بعهده مستاجر گذاشته شده است. حتی اگر ۲۰ سال از عمر آن تجهیز گذشته باشد و مستاجر جدید تنها یک روز از آن استفاده کرده باشد.
۴_با افزایش قیمت ملک کمیسیون بنگاههای املاک افزایش می یابد و بنگاههای املاک همیشه خواستار قیمتهای بالاتر هستند.
۵_ بعلت ضعف فرهنگی شدید در بخش اقتصاد، مالکان خود را محق میدانند املاک خود را تا بالاترین نرخ، قیمت گذاری کنند و همین ها نسبت به قیمت سایر کالاها معترض هستند! در حالی که اجاره بخش بزرگی از هزینه های ثابت هم در بخش تولید ، هم در بخش توزیع را تشکیل می دهد.
۶_ هیچ ارتباطی بین حقوق و دستمزد مصوب دولت و اجاره ها وجود ندارد و در اغلب اوقات ۱۰۰ درصد حقوق و دستمزد کفاف رهن و یا اجاره مسکن را ندارد.
۷_ دولتها در ایران حتی حقوق طبیعی افراد جامعه را به رسمیت نمی شناسند و شوربختانه سودجویی در بازار مسکن خیلی ساده است و دولتها بجای مهار و کنترل تورم، خود بخشی از مشکل در بخش مسکن هستند.
۸_حق مسکن ماهیانه ۱۰۰ هزار تومانی در تهران و شهرهای بزرگ که میانگین قیمت تا متری ۱۳ میلیون تومان افزایش داشته تنها کفاف خرید ۰/۰۰۷ متر را دارد! و کل حداقل مزد ماهیانه با صفر منظور کردن سایر نیازها با فرض محال، ۱۱/۵ سانتیمتر قدرت خرید ملک دارد و قیمت یک سانتیمتر مسکن در تهران بطور متوسط ۱۳۰/۰۰۰ تومان است!
شدید ترین رکود_ تورمی در بخش مسکن در جریان است و میلیونها نفر از کار بیکار شده اند. در حالی که مسکن میتواند حدود ۱۲۰۰ شاخه صنعتی را به حرکت و رونق بیندازد.
۹_هیچ ارتباط معنا داری بین بهای تمام شده و قیمت در مسکن ایران وجود ندارد. کاملا از وحشی ترین نوع لیبرالیسم تبعیت می کند.
۱۰_ آسیبهای اجتماعی تورم شدید مسکن بعلت ضروری بودن و کم کشش بودن برای جامعه و نسل آینده بسیار سنگین است.
بنابراین بسادگی میتوان نتیجه گرفت غلط ترین روابط اقتصادی جهان بصورت یک بسته با اجزای بی شمار در بخش مسکن ایران در جریان است و تا اصلاح نشود رونق اقتصادی محال است.
۱۱_ تورم مسکن اکنون دیگر تورم نیست، بلکه یک سیاهچاله عظیم است که تمام سرمایه هایی را که برای رونق تولید مولد نیاز است را با هر نوسان خود کامل می بلعد و بخش مسکن ایران قابلیت جذب تمام سرمایه های جهان را دارد در حالی که هنوز سود ده باشد. و این مصیبت رقابت بخشهای دیگر اقتصادی با بخش مسکن است که توان ایجاد حدود ۱۰۰ درصد بازدهی در یک سال را هرگز نخواهند داشت و این جذابیت کاذب بلای جان اقتصاد شده است.