خطای انسانی در مدیریت شهری

حمیدرضا طالبی نژاد- داستان برخی تلاش‌ها برای ورود به موضوع مدیریت محله به منظور رفع برخی اشکالات و ایرادات آن و نوع نگاه در تشخیص اولویت این مشکلات و همچنین شیوه رفع آنها، یادآور ضرب المثل “کورکردن چشم به بهانه درست کردن ابروی طرف است”.
برخی از مهم ترین مصادیقی که نشان می‌دهد که بعضا، یا در فهم ریشه های اصلی مشکلات مدیریت محله، دچار خطا هستیم، یا در راه حل‌های آن تدبیر جامع واقع بینانه نداریم یا درهردوی آن مسیر اشتباه را طی می‌کنیم، اشاره می‌شود:
✔️ به ساختار مدیریت محله بعنوان یک مجموعه و منظومه آنچنانکه در آیین نامه مربوطه آمده است، نگاه نمی‌شود، بلکه یک یا دو بخش این ساختار، جداگانه و جزیره ای مورد توجه و اولویت قرار می‌گیرد.
✔️موضوع سرای محله از موضوع مدیریت محله تفکیک شده، دیده شود.

✔️ بجای یافتن مشکلات مدیریت محله در باطن واقعی آن، مشکل را در اسم و عنوان آن جستجو و فکر می کند اگر مثلا اسم یکی از اجزای آن (مدیر محله) به مدیر سرای محله تغییر یابد، مشکل را حل کرده است.!!!
✔️ برای حل برخی از مشکلات مربوط به چگونگی ایفای نقش شورایاری ها در موضوع مدیریت محله و یا رفع اشکالات روشی حضور سایر نمایندگان برخی نهادها درترکیب هیئت امنا دوگانه انتخاب/انتصاب را مساله اصلی در این زمینه قلمداد می‌کند و راه حل حذف این عنوان یا تغییر ماهوی آن را می دهد.!!!

✔️در سویی دیگر در بخش‌هایی از بدنه شهرداری ، مهمترین مشکل مدیریت محله راحضور پر رنگ شورایاری در ساختار مدیریت محله می داند و در راه حل های پیشنهادی، سعی در محدود کردن نقش آنها رادارد.!!!

✔️ به بهانه های مختلف و درست برخلاف فلسفه شورایاری ها و مدیریت محله، تداوم قیمومیت، تصدی گری و دخالت بدنه شهرداری در سطح نواحی و مناطق بر سراهای محلات را که در نزدیک به یکسال گذشته به بهانه دوره گذار ایجاد شده، را خواستار است.!!!

✔️بجای تمرکز بر اجرای صحیح وهمه جانبه آیین‌نامه مدیریت محله و نظارت بیشتر و موثرتر،چرخ را از نو اختراع کرده، فکر می‌کند با بهم ریختن تمام چارچوب آن و عوض کردن یا بازی با کلمات به اسم اصلاح آیین‌نامه! از نظر خودش مشکل را حل کرده است.!!!
✔️و…
از نقطه نظر کارشناسی واقع بینانه و بی طرفانه، در اصل وجود اشکالات و ایرادات در ساختار و عملکرد مدیریت محله. تردیدی نیست.اما در اتخاذ راه حلهای آن باید به درمان ریشه ای و موثر پرداخت تا راه حل های مقطعی، روبنایی و ظاهری.
اگر مشکلات اصلی مدیریت محله خوب و جامع شناسایی واولویت گذاری نشود و به راه حل‌های شعاری وسطحی بسنده شود، ابرویی از این نهاد درست نخواهد شد که هیچ، چشم آن هم آسیب جدی خواهد دید.

راه رفع این ایرادات و اشکالات، حذف شورایاری ها وساختار مردمی از فرایند مدیریت محله نیست.

بیشتر مشکلات مدیریت محله، اجرا نکردن یا بد وسلیقه ای اجرا کردن آیین نامه مدیریت محله می باشد.

راه اصلاح اشکالات مدیریت محله از مسیر تشکیل جلسات قاعده مند، مستمر و موثر جلسات ستاد مرکزی راهبری مشارکت های اجتماعی شهر تهران که با ریاست شهردار محترم تهران باید برگزار شود میسر است (موضوع ماده ۱۴ آیین‌نامه مدیریت محله ابلاغی ۲۷/۱۲/۱۳۹۳)

راه اصلاح اشکالات مدیریت محله، باز گرداندن تصدی واداره سراهای محلات به شهرداری یا ترکیب های خلق الساعه جدید که هم تشکیل آنها نیاز به مبانی قانونی گسترده دارد، وقت زیادی می خواهد وبا محدودیت ها و معذورات اجرایی فعلی امکان پذیری کمی دارد، نیست.

راه اصلاح اشکالات مدیریت محله،تعیین تکلیف جدی مدیریت شهری تهران با موضوع مشارکت اجتماعی شهروندان از محله به پایین، پرداختن هزینه های تحقق مشارکت شهروندان و اهمیت دادن بیشتر به موضوع مشارکت های اجتماعی محله محور است. باید مشخص شود که آیا واقعا بدنبال مشارکت واقعی، جدی، ساختارمند وموثر شهروندان هستیم یا دنبال شعار وشواف ونمایش مشارکت؟!!!

پایشگر