برنامه “گفت وگوی فرهنگی” با موضوع معماری معاصر و شهرهای بی هویت و با حضور دکتر مهسا کامی شیرازی پژوهشگر، دکترای تخصصی معماری، مدرس دانشگاه و مولف کتاب در حوزه معماری از آنتن رادیو گفت و گو پخش شد.
کامی شیرازی در ابتدا با اشاره به مفهوم هویت گفت: هویت به معنای چیستی و کیستی و عوامل متمایز کننده افراد از دیگران است و معماری نیز به عنوان تجلی اندیشه و فرهنگ می تواند هویت ساز باشد.
وی با بیان اینکه ساختار هویت دارای دو وجه باطنی و ظاهری است افزود: ساختار هویت در حوزه معماری شامل کالبد بنا و محتواست و اینگونه اثر معماری یک ملت یا یک قوم از سایر ملل و اقوام متمایز می شود.
این پژوهشگر درخصوص اهمیت هویت در فضاهای شهری عنوان کرد: ساختار شهرها در گذشته به شکلی بود که فرد به هنگام خروج از حانه وارد محله می شود و با آن ارتباط برقرار می کرد و همین تعامل دوسویه موجب تعلق خاطر افراد به محله زندگی خود می شد اما امروزه اینگونه نیست.
کامی شیرازی خاطرنشان کرد: نبود آگاهی و شناخت از محله در تعلق خاطر افراد به محل زندگی تاثیر می گذارد و موجب بحران های هویتی می شود.
وی همچنین مطرح کرد: طبق علم روانشناسی ادراکی از فضا، یک فرد در فضا با تمام حواس خود حاضر می شود و هویت معماری فضا و شهر را درک می کند لذا اگر معماری شهری را فقط در حد ظاهر و پیام های بصری بدانیم این یک نگاه سطحی است.
مدرس دانشگاه با طرح این سوال که چگونه می توان معماری مدرن را با حفظ ارزش ها داشته باشیم؟ گفت: ما نباید نگاه کالایی و صرفاً اقتصادی به ساختمان داشته باشیم در این صورت گسست از گذشته قطع می شود و با تکنولوژی روز هم هماهنگ خواهیم شد.
کامی شیرازی با انتقاد از ضابطه های دست و پاگیر شهری گفت: از اواخر دوره پهلوی به بعد شبکه شطرنجی در شهر تهران ایجاد شد و تعدادی از بناهای تخریبی هم تخریب شدند.
وی با تأکید بر لزوم نگاه همه جانبه درخصوص ساختمان سازی افزود: ما باید نگاه جامع و کلانی به حوزه ساختمان داشته باشیم تا بافت های تاریخی و بناهای شاخص در لابه لای ساختمان سازی های بی رویه پنهان نشوند.
این پژوهشگر در خاتمه شهرسازی با هویت را مستلزم اصلاح اندیشه ها دانست و گفت: در این صورت، دیگر ساختمان ها صرفاً به دست صنعتگر نخواهد ماند و هنرمندان و معماران نیز نقش آفرینی خواهند کرد.