شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۵:۴۳ بعد از ظهر
  • کد خبر 12581
  • تاب‌آوری شهری چارچوبی پاسخ‌ده در مدیریت شهرها
    بهبود تاب‌آوری شهر با طراحی فضاهای چندمنظوره

    مدیریت یکپارچه شهری پیش نیاز تاب آوری شهری است

    عماد مطالبی گفت انعطاف پذیری یا تاب آوری شهر در مواجه با کرونا یک مفهوم جدید در مطالعات و برنامه ریزی شهری و شهرسازی است.

    وی عنوان کرد  انعطاف پذیری شهری به توانایی نظام شهر در راستای مقاومت و مقابله با ویروس کرونا و مخاطرات آن تعبیر می شود و طراحی شهر می تواند به عنوان عاملی در خلق فضای شهری تاب آور در مواجهه با ویروس کرونا موثر باشد.

    وی با بیان اینکه در دهه های اخیر افزایش جمعیت در شهرها علاوه بر اینکه یک پدیده مهم و پیچیده است مشکلات و ناهنجاریهای اجتماعی زیادی را در فضاهای شهری ایجاد کرده است،  اضافه کرد: در این میان توجه به مخاطرات از موضوعات مهم در حوزه های برنامه ریزی و طراحی شهری بویژه در مدیریت بحران و خطرپذیری، افزایش ایمنی و کیفیت زندگی است.

    این کارشناس برنامه ریزی شهری، شهر را بستر وقوع حوادث دانست و خاطر نشان کرد: شناخت فضاهای شهری و طراحی مناسب آن اهمیت زیادی در برنامه ریزی شهری دارد و راهکاری است که نیازهای شهروندان را در پیشگیری، مقابله و اقدامات پس از بحران برآورده می سازد.

    وی بیان داشت: در برخورد با بحران ها با رویکرد برنامه ریزی و طراحی شهری توجه به انعطاف پذیری شهری در ارتقای کیفی فضاهای شهری و در نتیجه کیفیت زندگی شهروندان بسیار مهم و موثر است از اینرو در ایام کرونا تاب آوری شهری می تواند گزینه های متعددی را در جهت مقابله کاهش خطرپذیری در بحران های شهری فراهم کند.

    مطالبی افزود: تاب آوری یا انعطاف پذیری شهری در روزهای شیوع و گسترش کرونا به دغدغه مهمی برای شهرها تبدیل شده ضمن آنکه همه گیری کرونا ابعاد مختلف اقتصادی،  اجتماعی و فرهنگی را تحت تاثیر قرار داده و تعاملات اجتماعی شهروندان را نیز به حداقل رسانده است که این مطلب نشان از اهمیت ویژه و توجه به آن را دو چندان می کند.

    وی تاثیر طراحی شهری و اثرات آن بر محیط پیرامونی در سیاست ها و برنامه ریزی های شهری در ایام همه گیری کرونا را بسیار مهم دانست و اظهار داشت: بازنگری در تراکم ها و تغییر رویه ارایه فضاهای پرتراکم در کنار تمرکز زدایی نتیجه شهرسازی دوران کرونا است که می تواند انعطاف پذیری شهری را در برابر ویروس کرونا ارتقا دهد و موجب تقویت و گسترش مشارکت مردمی و آگاهی شهروندی و خود اتکایی شهرها در سطح محلات شود.

    این کارشناس برنامه ریزی شهری ادامه داد: از الگوهای آمایش شهری می توان به جایگزینی برای حمل و نقل عمومی و افزایش دوچرخه سواری و فاصله گذاری اجتماعی و تغییر شیوه رفتاری شهروندان در دوران همه گیری این ویروس نام برد.

    وی بیان داشت: وقوع بحران کرونا فرصتی است که در برنامه ریزی و مدیریت شهری تامل کنیم و به انعطاف پذیری شهری در جهت ترمیم ساختارهای شهری و اجزا و عملکردهای اساسی آن در مواجه با خطرات ویروسی و ناهنجاری ها توجه داشته باشیم و آمادگی خود را در سایه همدلی و مشارکت همه مردم به بالاترین سطح برسانیم.



    مطلب پیشنهادی

    بازگشت رویکرد «خودرو محور» به شهرسازی؟

    بازگشت رویکرد «خودرو محور» به شهرسازی؟

    طراحی، آغاز و انجام برخی از پروژه های ساخت بزرگراه و تونل در دوره جدید مدیریت شهری انگاره تلاش برای شهرسازی بر محور انسان و برای انسان را کم رنگ کرده است. در دوره پیشین مدیریت شهری، ضمن انتقاد از ساخت بزرگراه های متعدد با هزینه‌های بالای هزار میلیارد تومان بر لزوم تغییر رویکرد شهرسازی به رویکرد «انسان محور» تاکید کردند و تا حدی نیز این رویکرد را پیگیری نمودند یا دست‌کم رویکرد «خودرو محور» را کنار گذاشتند.

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *