پیاده روی بهاره در طولانی ترین خیابان خاورمیانه

خیابان ولیعصر از جمله محورهای مهم تهران در سالهای متمادی بوده است. خیابانی به طول ۱۷٫۹ کلیومتر که شمال تهران را به جنوب می رساند. خیابانی از تجریش تا میدان راه آهن

این خیابان بلند که از ۴ منطقه شهری تهران می گذرد ،دارای دو جوی آب در دو طرف و در حدود یازده هزار چنار در دو سوی خود که بالغ بر ۹۰ سال سن دارند، است.گرچه کارشناسان معتقدند تنها ۲۰ درصد چنارهای ولیعصر هنوز نفس می کشند.

خیابان ولیعصر پر از حرف و راز است، تنوعی از آدم های مختلف از دو سوی تهران از شمال شهر گرفته تا جنوب ،فضاهای متفاوت شهری، مبلمان شهری، بافت مختلف فرهنگی و حتی آب و هوایی را شامل می شود.

کافیست یه روز از تجریش پیاده راه بیفتید سمت راه آهن تا تغییرات را به چشم ببینید از مدل ماشین ها گرفته تا دکور مغازه ها، از پوشش آدم ها گرفته تا تغییرات دما.

پیاده رو خیابان ولیعصر اما به صورت تقریبا یک دستی از بالا تا پایین ادامه دارد، هر چند که در این مسیر گاها به دلیل تعمیرات نوع کف پوش آن تغییر کرده است اما به نوعی یکدست بودن آن و وجود درخت های چنار در کنار جوی آب یک دستی فضا را نگه می دارد.

یک روز بهاری خرداد ماه در هوایی خنک و دلپذیر راهم را از تجریش به راه آهن آغاز کردم تا تجربه یک پیاده روی متفاوت  را در تهران داشته باشم.

شروع خیابان ولیعصر از آب و هوای شمران و جنب و جوش و شلوغی دائم میدان تجریش تجربه شیرینی از این خیابان است. فاصله تجریش تا پارک وی با وجود جوی آب و درختان زیبای چنار یکی از زیبایی های این خیابان بلند است.

بخشی از خیابان ولیعصر تا پایین تر از میدان ونک  را فروشگاه های برند پر کرده است، فروشگاه های بزرگ و قیمت های بالا. به سمت مرکز که نزدیک تر شویم شلوغی پیاده رو بیشتر می شود. حد فاصل بین میدان ولیعصر تا خیابان جمهوری نوع مغازه ها تغییر می کند، مغازه های کوچک تر و اجناسی با قیمتی متوسط، شلوغی پیاده رو ها، سر زندگی بیشتری به این بخش از ولیعصر بخشیده است. وجود تاتر شهر در خیابان ولیعصر بخش مهمی از فرهنگ این خیابان است. تاتر های بسیاری در این مجموعه به صحنه رفته اند و ساختمان تاتر شهر چون نگینی بر سر خیابان ولیعصر می درخشد.

از خیابان جمهوری به سمت منیریه تعداد موتور سیکلت ها بیشتر می شود و اوج آن  نزدیک خیابان مولوی است وجود بازار بزرگ و در طرح قرار گرفتن این محدوده بر تعداد موتور سیکلت ها به شکل زیادی تاثیر گذاشته است. نوع معماری ساختمان ها کم کم تغییر کرده و فضای شهری نسبتا سنتی تر می شود.

هر چه به سمت جنوب می روی ، هم از مبلمان شهری به شدت کاسته می شود، هم نور فضا کم می شود به نحوی که دیگر جذابیت های قسمت شمالی ولیعصر دیده نمی شود.

خیابان ولیعصر دارای چند پارک بزرگ از جمله پارک ملت،پارک ساعی،پارک دانشجو است که هر کدام می توانند تجربه زیبایی از استراحت و گشت و گذار در فضای شهری باشند.

اگر چه در طول مسیر از پارک وی تا چهار راه ولیعصر مکان های استراحت و گفتگو وجود دارد اما این فضا در قسمت جنوبی خیابان به شدت کم می شود.

وجود افراد معتاد در قسمت های پایینی خیابان و منتهی به میدان راه آهن چهره زشتی به این بخش از فضا بخشیده است.

چهار میدان بزرگ و مهم شهر تهران در خیابان ولی عصر قرار گرفته اند. میدان تجریش، ونک، منیریه و راه آهن و این بخشی از اهمیت این خیابان است.

بخشی از قسمت های پیاده رو نیاز به ترمیم دارد. در قسمت جنوبی پیاده رو نیاز به المان های شهری و مبلمان شهری به شدت احساس می شود.

کم بودن نور در قسمت های جنوبی زمینه را برای نا امنی در خیابان فراهم می آورد.

قسمت هایی از پیاده رو برای عملیات ساختمانی اشغال شده که نیازمند اقدامات شهرداری و سد معبر است.

خیابان ولیعصر به عنوان مهم ترین معبر تهران می تواند نقش بالایی در توسعه داشته باشد که نیازمند توجه بیشر به بخش پیاده روی آن و قسمت انسان محور است.

گزارش از؛ یسرا مرادی