فریدون بابایی اقدم، عضو پنجمین شورای کلانشهر تبریز و رئیس کمیسیون شهرسازی این شوراست.
او که همزمان عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز نیز میباشد، دومین دوره است که به عنوان منتخب مردم در شورای شهر تبریز حضور مییابد و عمدتا در حوزه شهرسازی و معماری شهری ایفای نقش میکند.
بابایی اقدم یکی از فازهای کاری خود در سالهای اخیر را تعامل با رسانهها میداند که این تعامل از طرفی به سوژه گرفتن و جهتگرفتن از رسانهها برای اقدامات مهم انجامیده و از طرفی رسانهها تصمیمات مهم حوزه شهری را منعکس کردهاند و همین موضوع نیز در ارتقا فعالیتها اثربخش بوده است.
حال بابایی اقدم از اقدامات مهم اخیر خود میگوید. او با حضور در دفتر خبرگزاری مهر در تبریز درباره اوضاع شورا، شهرداری، آینده شهر، طرح جامع شهری، دستاوردهای سفر اخیر خود به مالزی و… صحبت کرده است.
مشروح گفتگوی ما با فریدون بابایی اقدم را در ادامه میخوانید.
_اوضاع پنجمین شورای کلانشهر تبریز چگونه است؟
۹ نفر از شورای چهارم از شورای سوم بودند. اما اکنون تنها ۲ نفر از اعضای شورای چهارم در شورای پنجم حضور دارند و این کار را کمی متفاوتتر کرده است. یکی از معایب این شورا این است که اقدامات شوراهای قبل را «هیچ» میشمارند و با معرفی خود به عنوان ناجیان شهر، قصد سیاستگذاریها و اقدامات جدید دارند.
تعامل شهرداری در دورههای قبل با شورای شهر روانتر است. بنده که در اغلب لوایح شهرداری به عنوان موافق در صحن علنی شورا صحبت میکنم، فشار بیشتری را متحمل میشوم.
مثلا همکاران ما در شورا در واکنش به بودجه، آن را به کل کنار میگذارند و سعی میکنند خودشان به موضوع بودجه شهرداری ورود پیدا کنند که این خلاف وظایف شورای شهر است. ما باید به همکارانی که در شهرداری هزاران ساعت برای تدوین لایحه بودجه وقت گذاشتهاند احترام بگذاریم.
البته نتایج انتخابات شورای پنجم از همان ابتدا نشان میداد که ما با یک شورای سیاسی مواجه هستیم و در شورای سیاسی هم اقدامات، نشاتگرفته از تفکرات سیاسی است.
-کمی از کمیسی.ن شهرسازی بگویید؟
کمیسیون شهرسازی از جمله تخصصیترین کمیسیونهای شوراهای شهر ایران است. شرح وظایف کمیسیون که عمدتا مسائل مربوط به دغدغههای شهروندان است مشخص است. ما حتی در حوزه میراث فرهنگی هم بحث زیادی داریم و دستور جلسه اخیرامان درباره حفظ خانههای تاریخی بود. اینها همه نشان میدهند که کمیسیون شهرسازی کمیسیونی مهم و کلیدی است.
_شما در سالهای اخیر میتوان گفت که به جد پیگیر طرح جامع شهری بودهاید. این طرح چیست و چه ابعادی دارد؟
طرح جامع در کشورهای مختلف با عناوین و شرایط مختلف وجود دارد. ما به طرح کلی طرح جامع میگوییم درحالی که در برخی کشورها به طرح جزئی این عنوان را میدهند. در تبریز دو طرح جامع کار شده بود؛ یکی در سال ۴۹ و دیگری در سال ۷۴. سومین طرح هم در سال ۹۵ تصویب شد.
در طرح سوم یعنی طرح اخیر بنده نقش داشتم و متخصصان از این نقش به عنوان نقطه قوت بنده و عدهای هم به عنوان نقطه ضعفم یاد میکنند. طرح مصوب جامع سوم که ۲۵ هکتار بود از طرفی به سهلان، از طرفی به فرودگاه، به خطآهن تبریز-جلفا، اتوبان شهید کسایی، اتوبان پاسداران، قراملک، جاده صنعت و غرب تبریز و از طرفی هم به خاوران منتهی میشد.
در سال ۹۳، ۱۲ جلسه کارگروه امور زیربنایی استان با موضوع طرح جامع تبریز تشکیل شده بود و بنده در سیزدهمین جلسه به عنوان عضو شورا در این جلسات حضور یافتم. یکسری اشکالاتی وجود داشت که بنده اعتراض کردم اما گفتند که اعضای جلسه به جمعبندی رسیدهاند و شما نمیتوانید تغییراتی ایجاد کنید. از طرف شورا هم خانم ایران آهور صورتجلسهها را امضا کرده بودند.
با این حال من اعتراضم را ادامه دادم به این دلیل که مصوبات به تایید تمام اعضای شورا نرسیده بود و از طرفی عدلهای داشتم که طبق ماده ۴ قانون مدنی، اثر یک قانون به آینده مهم است. اینها را در تمام جلسات به اضافه یکسری بحثهای توپوگرافی مطرح کردم
_نظر شورای عالی شهرسازی درباره طرح جامع تبریز چه بود؟
متاسفانه تا پنجمین جلسه شورای عالی شهرسازی کشور از اعضای شورای شهر ما حضور نیافته بودند اما در پنجمین جلسه بنده رفتم و اعضا تعجب کردند که بالاخره نمایندهای از شورای شهر تبریز هم آمده است.
اعضای کمیته فنی شورای کشور واقعا فنی برخورد میکنند و هرکجا که عدلههای قوی آوردیم، توانستیم موافقتشان را جلب کنیم.
_اخیرا سفری هم به مالزی داشتهاید. موضوع سفر چه بود؟
ما معمولا مسافرتهای خارجی را با هماهنگی حراست دانشگاه انجام میدهیم و در صورتی که بخواهیم از طرف شورای شهر برویم، با شهرداری هماهنگ میشویم. در شورای پنجم معمولا درخواست مسافرتها را رد کردهاند و استانداری هیچیک را تایید نکرده است. برای همین سفر هم با هزینه شخصی اقدام کردم.
موضوع سفر به مالزی حضور در نهمین همایش بینالمللی نشست شهری جهان بود. این همایش زیر نظر سازمان ملل هر ۲ سال یکبار برگزار میشود و موضوع آخرین نشست هم که در مالزی بود، دستور کار شهری بود.
توسعه پایدار شهری بسیار مورد تاکید قرار گرفت. تعریف توسعه پایدار تضمین حیات نسل فعلی بدون به خطر انداختن حیات نسل بعدی است و برای رسیدن به توسعه پایدار باید تمامی نهادهای مردمنهاد اعم از دانشگاهها و انجمنهای مختلف پای کار بیایند.
خروجی همایش این بود که ما در هر شهر با دو موضوع مواجه هستیم؛ یکی حکومت شهری و یکی حکمروایی شهری. حکومت شهری یعنی اینکه همهچیز را به دوست بسپاریم و بار اصلی مشکلات بر دوش دولت باشد اما در حکمروایی شهری باید تمام انجمنهای مردمنهاد و سرمایهگذارها و… در کنار دولت به ایفای نفش بپردازند.
_حضور شما در این همایش برای تبریز چه عوایدی خواهد داشت؟
یکسری تجربیات مفید کسب کردم و در واقع توانستیم از آخرین تحقیقات حوزه مدیریت شهری باخبر شویم. این همایش گل سرسبد آخرین اقدامات جهانی بود. یکسری ایدههایی با خودم به تبریز آوردم که تلاش داریم آنها را اجرایی کنیم. از نمونه این ایدهها میتوان به جراحی عظیم بافت شهری و توانمندسازی حاشیهنشینان اشاره کرد.