دولت بر اساس تکلیف بودجه سال ۱۴۰۲، باید ۷ آزادراه پرتردد کشور را به «تجهیزات اخذ الکترونیکی عوارض آزادراهی» متصل میکرد؛ اما گزارش رسمی دیوان محاسبات کشور از تفریغ بودجه نشان میدهد، این تکلیف محقق نشده است.
یکی از این آزادراههای پرتردد، آزادراه تهران-شمال است که صفهای طویل خودروهای گیرکرده پشت «باجههای دریافت دستی عوارض آزادراهی» در ایام تعطیل هفته و تعطیلات مناسبتی، میتوانست با عمل به موقع وزارت راه و شهرسازی به تکلیف بودجهای، تا حدود زیادی کاهش پیدا کند.
در این میان اگرچه اخذ الکترونیکی عوارض آزادراهی، اولین بار در دولت احمدینژاد اجرایی شد؛ اما بعداز آن انتظار میرفت، هر آزادراه تازهتاسیس، به تجهیزات دریافت الکترونیکی عوارض مجهز شود، اما در این موضوع، به جای «پیشرفت»، پسرفت صورت گرفته است.
هر چند باید توجه داشت که تکلیف بودجه ۱۴۰۲ به این صورت بوده که وزارت راه و شهرسازی باید از طریق مشارکت سرمایهگذار بخش خصوصی، اخذ عوارض در کلیه آزادراهها را «الکترونیکی» کند؛ این در حالی است که این موضوع اما در ۷ آزادراه معرفی شده، اتفاق نیفتاده است.
یک دلیل «پیشرفت صفر» این موضوع، شاید استفاده از واژه «اجازه به وزارتخانه» به جای «تکلیف» در متن بودجه است.