شنبه , ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۲ قبل از ظهر
  • کد خبر 15463
  • تدوین سیاست نوین شهری و شهر هوشمند در ایران مطابق با برنامه اسکان بشر
    تدوین سیاست نوین شهری و شهر هوشمند در ایران مطابق با برنامه اسکان بشر

    تدوین سیاست نوین شهری و شهر هوشمند در ایران مطابق با برنامه اسکان بشر

    به گزارش برزن نیوز به نقل از  پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، رستم قاسمی در ابتدای سخنان خود در اجلاس بلندپایه ارزیابی دستور کار نوین شهری که در شهر  کاتوویتس لهستان برگزار شد، با ابراز خرسندی از دعوت در این اجلاس و قدردانی از ریاست مجمع عمومی و مدیر اجرایی برنامه اسکان بشر ملل متحد در برگزاری این نشست، ابراز امیدواری کرد که این رویداد بتواند زمینه دستیابی به اهداف عالی مندرج در دستور کار توسعه پایدار (SDG) و دستور کار نوین شهری (NUA) را فراهم کند.

    وی افزود: توسعه پایدار بیش از یک انتخاب، الزامی برای ما مردمان این کره خاکی در پاسداشت میراث گذشتگان و انتقال آن به نسل‌های بعدی است.

    قاسمی بیان کرد: همانگونه که می‌دانیم، امروزه گسترش شهرنشینی در سراسر گیتی، افزون بر مزایا و دستاوردهایی که به همراه داشته، چالش‌های بی‌شماری را نیز با خود همراه ساخته است؛ بحران شهری، حاشیه‌نشینی، سکونتگاه‌های غیررسمی، آلودگی آب و هوا، خشکسالی، ناامنی، فرونشست زمین در مناطق شهری و روستایی، مهاجرت فرومرزی و فرامرزی، رشد ناهمگون شهرها و بی‌توجهی به ظرفیت‌های تمدنی و فرهنگی شهرها از آن دست چالش‌هایی هستند که همگان را فراتر از مرزهای جغرافیایی گرفتار خود ساخته و همه‌گیری ویروس کرونا، نمونه اخیر از این دست مصیبتهاست که همه کشورها را فارغ از سطح توسعه‌یافتگی آنها تحت تأثیر قرار داده است.

    وی افزود: این بیماری (کرونا) نشان داده که سکونتگاه‌های ما تا چه اندازه در برابر پدیده‌های نوظهور که روی ناخوش شهرنشینی مدرن است، آسیب‌پذیر و در تأمین حقوق و نیازمندی‌های اولیه همچون بهداشت، محیط زیست سالم، مسکن در خور و همه شمول ناتوان است.

    قاسمی با بیان اینکه چنین دردهای مشترک، همیاری و همراهی همگان را می‌طلبد، ابراز امیدواری کرد که این اجلاس بتواند به فهم و شناخت دنیا از این دردها منجر شود و اراده جمعی را در برابر آن نیز راسخ‌تر کند.

    وزیر راه و شهرسازی اظهار کرد: بدون شک، توجه به اصول و مقررات شهرسازی پایدار که همزمان هم بتواند نیاز روزافزون به مسکن و سرپناه در شهرهای رو به رشد را برآورده کند و هم توجه فزاینده‌ای به محیط زیست داشته باشد، می‌تواند راهگشای ما در این راه پر فراز و نشیب باشد.

    قاسمی شهرنشینی در ایران  را دارای قدمتی چندهزار ساله دانست و گفت: رمز پایداری آن توجه همزمان به اقلیم، فرهنگ، اقتصاد و معنویت است، اما در دهه‌های اخیر ایران نیز همچون دیگر کشورها در روند صنعتی شدن و رشد بی‌رویه شهرنشینی از گزند آسیب‌های بیشمار آن در امان نمانده است.

    این عضو دولت سیزدهم اظهار کرد: در دوران معاصر با پیروی از الگوهای شهرنشینی و شهرسازی غیربومی که متأثر از زندگی ماشینی بوده است، توسعه شهری مبتنی بر اقداماتی صورت گرفته که عمدتا درون‌زا نبوده و منجر به افزایش قابل توجه نسبت شهرنشینی شده و افزایش جمعیت در دهه‌های گذشته این روند را شدت بیشتری بخشیده است.

    وی افزود: در این دوران، توزیع ناهمگون جمعیتی به همراه سرانه ناعادلانه درآمدها منجر به مهاجرت گسترده روستاییان به شهرها، رشد حاشیه‌نشینی، به هم خوردن بافت و ترکیب شهری، بیکاری و تشدید آسیب‌های اجتماعی در شهرها شده است اما همزمان برای رفع این چالش‌ها و برنامه‌ریزی برای گسترش طراحی شده شهری در کشور، در سال ۱۹۷۲/۱۳۵۱
    قانون تشکیل شورای عالی معماری و شهرسازی تصویب شد تا بتواند گام‌هایی را برای توجه به واقعیات بومی- فرهنگی شهرنشینی در ایران بردارد.

    قاسمی تاکید کرد: ضرورت توجه به اقلیم، فرهنگ، اجتماع در توسعه شهری و برخورداری از مسکن درخور و همه شمول به ویژه برای اقشار کم درآمد در اسناد بالادستی جموری اسلامی ایران از اهمیت بالایی برخوردار است که از آن جمله می‌توان به قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۸/ ۱۹۸۰ در اولین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره داشت.

    وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی نیز تنها دو ماه بعد از انقلاب اسلامی تأسیس شد که هدف عمده آن تهیه طرح‌های مجتمع‌های زیستی و واحدهای مسکونی ارزان قیمت برای اقشار نیازمند و اجرای آن‌ها به طور مستقیم و یا با مشارکت مردم و همکاری دستگاه‌های ذیربط در روستاها و شهرها است.

    قاسمی با اشاره به چالش‌های موجود برای رسیدن به اهداف ذکر شده، گفت: هرچند کشور در اجرای این اهداف عالی با چالش‌های گوناگون داخلی و خارجی در دهه‌های اخیر همچون افزایش جمعیت، جنگ تحمیلی، تحریم‌های غیر عادلانه و نامشروع خارجی و مهاجرت غیرقانونی اتباع همسایگان جنگ‌زده روبرو بوده است، با این وجود، دولت جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر تاریخ و فرهنگ غنی شهرنشینی خود و همچنین در چارچوب تعهدات بین‌المللی خویش در اجرای توسعه پایدار و متوازن شهری در پی آن برآمده است تا الگوهای نوین برنامه‌ریزی و مدیریت شهری را با مشارکت فعال و بیش از پیش کلیه جوامع محلی، نهادهای مردمی و شهروندان پیاده سازد و در نتیجه زیست شهری را ارتقاء بخشد.

    تدوین سیاست نوین شهری و شهر هوشمند

    وزیر راه و شهرسازی اذعان کرد: در این راستا، مایلم به اطلاع برسانم که تدوین سیاست نوین شهری (NUP) و شهر هوشمند، زیر نظر برنامه اسکان بشر ملل متحد در جمهوری اسلامی به عنوان یکی از سه کشور پیشتاز در سطح بین‌المللی در مرحله نهایی قرار دارد.

    وی این برنامه را فرصتی دانست که تجربیات و آموخته‌های ایران و دیگر کشورها در چارچوبی روشمند شناسایی و در قالب پروژه‌های عملی به اجرا در آید.

    وی افزود: جمهوری اسلامی ایران ضمن استقبال از این تبادل دانش و تجربه، امیدوار است با اجرای موفقیت‌آمیز سیاست نوین شهری، گامی بلند و استوار برای ساخت توسعه پایدار شهری برداشته و شهر را به زیستگاهی بهتر برای همگان تبدیل کند.

    وزیر راه و شهرسازی در ادامه سخنان خود به طرح نهضت ملی مسکن اشاره کرد و گفت: مفتخرم که عنوان کنم دولت جمهوری اسلامی ایران با راه‌اندازی «نهضت ملی مسکن» درصدد است تا با رعایت مقررات و قوانین شهرسازی پایدار و هوشمند، مسکنی درخور و همه شمول برای اقشار کم درآمد فراهم سازد.

    قاسمی تاکید کرد: بدون تردید، در چارچوب این نهضت بیش از ساخت مسکن و سرپناه، ایجاد زیستگاهی مردم محور و جامعه‌ای ارزش‌مدار اهمیت خواهد داشت که در آن شهرهای هوشمند و انعطاف‌پذیر معنا پیدا می‌کند.

    عضو کابینه دولت خاطر نشان کرد: جمهوری اسلامی ایران، در جهت اجرای بیانیه نشست هبیتات ۲ (استانبول/۱۹۹۶) و به منظور بهره‌مندی از دانش، تجربیات و آموخته‌های بین‌المللی و همچنین انتقال تجربیات خود به دیگر کشورها، در دهه نخست قرن کنونی موافقت‌نامه «تأسیس دفتر برنامه اسکان بشر ملل متحد برای کاهش بلایا» را به امضاء رساند که به تصویب مجلس شورای اسلامی نیز رسید. اکنون با پایان یافتن دوره این موافقتنامه و ضمن ابراز خرسندی از همکاری‌های گذشته به رغم برخی ملاحظات، اعلام آمادگی می‌کنیم تا با لحاظ اولویت‌های توسعه‌ای ج.ا. ایران در حوزه شهرنشینی پایدار، بتوانیم شاهد فصل جدیدی از همکاری‌های مشترک میان دولت جمهوری اسلامی ایران و برنامه اسکان بشر ملل متحد باشیم.

    وی در پایان سخنان خود ابراز امیدواری کرد که این نشست بتواند همکاری و همفکری میان تمام ذی‌نفعان توسعه پایدار شهری را به همراه آورد و شاهد تحقق آرمان تأمین سرپناه مناسب برای همه ابنای بشر در فضایی آکنده از صلح، دوستی و همزیستی باشیم.



    مطلب پیشنهادی

    خیابان‌ها به‌عنوان فضاهایی پویا در شهرها درواقع استخوانبندی شهری را تشکیل می‌دهند براین اساس باید به گونه‌ای ایمن و بهینه طراحی شده و آسایش شهروندان را فراهم کنند. حال آنکه امروز در بیشتر شهرها به‌دلیل ادغام مدهای حمل‌و‌نقلی در خیابان‌ها امکان بهره‌برداری همگان‌ از این فضاهای عمومی به‌صورت ایمن فراهم نیست به طوری که امروز در بسیاری از خیابان‌های شهری شاهد مشکلاتی همچون تأخیر، ازدحام شدید، کمبود ظرفیت در معابر شهری و درنهایت عدم رضایت شهروندان هستیم که در این بین معابر شهری همدان به‌ویژه رینگ مرکزی آن از این قاعده مستثنی نیست. حال آنکه برای حل این مشکل موضوع پیاده‌راه‌سازی این 6 خیابان طبق قوانین بالادستی از سال‌ها قبل در دستور کار مدیریت شهر بوده یعنی پیاده‌راه‌سازی رینگ نخست شهر همدان ازجمله طرح‌هایی است که به‌منظور حل مشکلات ترافیکی و رونق گردشگری از سال ۸۴ مصوب شده و حتی در طرح تفصیلی سال 86 نیز به لزوم اجرای این طرح تأکید شده اما به‌دلایل مختلف عمل به اجرای آن نهایتاً بعد از 11 سال تأخیر در سال 95 با پیاده‌راه‌سازی خیابان بوعلی و سپس میدان امام و خیابان اکباتان کلید خورد. پیاده‌راه‌سازی این خیابان‌ها علیرغم مزیت‌های فراوان مشکلات عدیده‌ای را در هر دو محور ایجاد کرد؛ برای مثال به‌دلیل نداشتن پیوست اجتماعی، فرهنگی و ترافیکی در پیاده‌راه بوعلی به‌دلیل استقرار مراکز پزشکی، شاهد به مضیقه افتادن بیماران به‌ویژه افراد کم‌توان بودیم و یا اینکه این پیاده‌راه خود به محوری مناسب برای تردد موتورسوران بدون اعمال هیچگونه محدودیتی بدل شده، البته بگذریم از سایر مشکلاتی که تحمیل بار ترافیکی این پیاده‌راه به سایر خیابان‌ها و معابر همجوار و کوچه و پس‌کوچه‌های شهر تحمیل کرد. درخصوص خیابان اکباتان نیز حرف برای گفتن در مورد عدم پیوست‌نگاری فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و مسائل مترتب بر آن بسیار است اما بنا به مجال اندک تنها به یک وجه آن‌هم عدم توجه به بافت و کاربری‌های موجود در این خیابان اشاره می‌کنم که نهایتاً منجر به بازگشت ون به پیاده‌راه و درواقع هدررفت هزینه‌کرد چندمیلیاردی شد. اخیراً در مباحث مرتبط با حوزه شهرسازی یکی از روش‌هایی که جهت ارتقای کیفیت زندگی در شهر مطرح می‌شود، ساخت خیابان کامل جهت ارتقای وضعیت شبکه معابر است که طی چند هفته اخیر با مطرح شدن پیاده‌راه‌سازی خیابان باباطاهر همدان بارها از زبان کارشناسان به‌عنوان طرح جایگزین پیاده‌راه‌سازی صرف شنیده‌ایم. بر این اساس با توجه به اهمیت موضوع برآن شدیم تا درخصوص خیابان کامل و خصوصیات آن با دانش‌آموخته دکترای معماری از دانشگاه نیوکاسل انگلستان، معاون پیشین وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری گفت‌‌وگویی ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید: محمدسعید ایزدی؛ با بیان اینکه اجرای خیابان ‌کامل را می‌توان یک رویکرد متأثر در حوزه شهرسازی قلمداد کرد، گفت: در چرایی مطرح شدن این رویکرد باید بگویم در دوره‌ای فرض بر این بود که خیابان باید در سیطره خودرو قرار گیرد و در آن‌ها حرف نخست را خودرو می‌زد. وی ادامه داد: از این دوره می‌توان به‌عنوان دوره متقدم یاد کرد که در آن شهرها اسیر تردد خودرو و حمل‌ونقل توسط آن‌ها بودند. وی با تأکید بر اینکه با آسیب‌زا بودن این رویکرد به‌تدریج توجه به حضور انسان در فضاهای شهری به‌ویژه خیابان‌ها و تغییر نقش آن‌ها به یک فضای اجتماعی در دوره‌های مختلف افزایش یافت تاحدی که پیشنهاد پیاده‌راه‌سازی و توجه صرف به پیاده‌محوری در دنیا مورد توجه قرار گرفت، اذعان کرد: این رویکرد نیز در حال حاضر در دنیا مورد نقد قرار گرفته و واژه «خیابان برای همه» جایگزین آن شد. این عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا با تأکید بر اینکه در خیابان برای همگان سهم قائل می‌شوند، اذعان کرد: در این معبر سواره، پیاده و گروه‌های جمعیتی با توجه به نقش‌های مختلف حضور دارند. ایزدی ادامه داد: آنچه امروز در دنیا از آن به‌عنوان خیابان کامل یاد می‌شود طرح کاملی است از سیاست اخیر؛ یعنی در خیابانی که برای همه است برای رسیدن به یک دسترسی امن، جذاب و راحت (پیاده، دوچرخه، خودرو، حمل‌و‌نقل عمومی)، می‌بایست زیرساخت‌های لازم را فراهم کرد. وی با تأکید بر اینکه در این رویه توجه صرف به پیاده و سواره کنار گذاشته شده و دنبال‌کنندگان این رویکرد معتقدند از این طریق امنیت معابر ارتقاء یافته و در عین حال هزینه‌های حمل‌و‌نقل‌کاهش می‌یابد، اظهار کرد: از طرفی از این طرح به‌عنوان جایگزینی برای خودروهای شخصی یاد می‌کنند که قادر است بنا به زیرساخت‌هایی که در آن تعبیه می‌شود مردم را به پیاده‌روی دعوت کند. این کارشناس حوزه شهر با تأکید بر اینکه این رویکرد حس مکان را در کاربران شهری افزایش داده و منجر به افزایش ارزش املاک مجاور می‌شود، افزود: این در حالی است که در دو شکل افراطی سواره و پیاده‌محوری، کاربران و واحدهای صنفی اطراف این معابر به هر حال آسیب می‌دیدند. ایزدی ادامه داد: اما وقتی در ساعاتی از روز امکان باراندازی و تردد حمل‌و‌نقل عمومی و اضطراری وجود داشته باشد و افراد پیاده نیز با امنیت در معبر تردد کنند، همگان قادر خواهند بود از این سیاست برد-برد استفاده کنند. وی با اشاره به اینکه به‌نظر می‌رسد همکاران بنده در دانشگاه بوعلی نیز از این سیاست برد- برد که می‌توان به‌عنوان رویکرد خیابان کامل از آن یاد کرد در ارائه پیشنهاد برای خیابان باباطاهر استفاده می‌کنند، خاطرنشان کرد: درخصوص 6 خیابان منتهی به میدان امام حدود 30 سال است که پژوهش می‌کنم به طوری که حتی در زمان استانداری آقای خرم، به همراه آقای مهندس نصری و خانم مشایخ، راجع به تعیین تکلیف این 6 خیابان در طرح محور تاریخی_ فرهنگی همدان کار پژ وهشی ‌کرده و به‌دنبال راهکار بودیم، حتی اعتقاد استاندار وقت برای حل گره ترافیکی موجود در رینگ مرکزی، ایجاد روگذر و زیرگذر بود. وی با اشاره به اینکه امروز راه‌حل‌های جایگزین بسیار منطقی‌تری هست و فقط نکته‌ای که در ارائه این راه‌حل‌ها به آن توجه نمی‌شود تفاوتی است که به لحاظ بافت و کارکرد بین 6 خیابان وجود دارد یعنی فکر می‌کنم برای مثال هر راه حلی که برای خیابان اکباتان پیدا کردیم را می‌توانیم به چند خیابان بعدی نیز تسری دهیم گفت: نکته این است که گرچه این 6 خیابان همگی به رینگ نخست و میدان امام (ره) منتهی می‌شوند اما نقش‌ها و کارکردهای آن‌ها و حتی صنوف پیرامونی و استفاده‌کنندگان از این معابر باهم متفاوت است. این دانش‌آموخته دکتری مرمت شهری با اشاره به اینکه حتی مبدأ و مقصد این معابر نیز باهم متفاوت است، اذعان کرد: به همین دلیل ما نوعی تقسیم‌بندی را در پژوهش‌هایمان مد نظر قرار دادیم که منطبق با آن قرار شد اگر دو قطب اصلی محورهای فرهنگی و تاریخی همدان یعنی تپه هگمتانه و آرامگاه بوعلی‌سینا را از طریق پیاده‌راه‌سازی اکباتان و بوعلی به‌عنوان خیابان‌های راهبردی به یکدیگر وصل کرده و این معبر را یک محور ویژه قلمداد کرده و از چهار خیابان بعدی جدا کنیم؛ می‌توان برای سایر خیابان‌ها نیز دو به دو برنامه ارائه کرد. ایزدی با اشاره به اینکه این خیابان‌ها قابلیت این را دارند که به‌عنوان پشتیبان باهم کار کنند، تشریح کرد: یعنی خیابان‌های تختی و شهدا باهم و خیابان شریعتی و باباطاهر، البته درخصوص خیابان شریعتی باید گفت این معبر نسبت به باباطاهر ماهیت گردشگری بیشتری داشته و در عین حال خیابان باباطاهر دارای ماهیت خدماتی و پشتیبانی بیشتری است. وی با تأکید بر اینکه خیابان شهدا نیز دارای ماهیت پشتیبانی است، اذعان کرد: در این بین خیابان تختی نیز ماهیت دسترسی به محلات و افق بالادست خود را دارد. وی، افزود: با این وجود باید این معابر به‌صورت کمکی دو به دو برای تأمین بخشی از دسترسی سواره بافت مرکزی عمل‌ کنند یعنی‌ نمی‌توانیم سرتاسر این خیابان‌ها را پیاده‌راه کرده و حتی خیابان کامل درنظر بگیریم؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد درخصوص خیابان باباطاهر تا یک مقطعی یعنی تا کوچه اسکندری (انتهای زرگرها) می‌توان خیابان کامل را اجرا کرد. این مرمت‌گر شهر با تأکید بر اینکه این خیابان کامل را نباید به ادامه خیابان باباطاهر تعمیم داد، گفت: حتی برای مقطع عنوان‌شده یعنی از میدان تا انتهای بازار زرگرها که قابلیت پیاده‌محور کردن آن وجود دارد نیز باید دسترسی‌های خدماتی، پشتیبانی و اضطراری پیش‌بینی شود تا بتوانند از این عرصه حمایت کنند. ایزدی با بیان اینکه منطبق با سابقه پژوهشی که درخصوص مطالعه این خیابان‌ها دارم تأکید می‌کنم که ادامه ایجاد خیابان کامل در مقاطع بعدی این معبر منجر به متضرر شدن کسبه و در عین حال سایر کاربران خواهد شد، گفت: درواقع در خارج از مقطع عنوان‌شده ایجاد پیاده‌راه و حتی خیابان کامل، به نفع بافت و محیط اطراف خیابان باباطاهر نیست. مع‌الوصف با توجه به آنچه گفته شد یک خیابان کامل با تأکید بر تحرک افراد، به جای خودروها از تحرک و جابه‌جایی پشتیبانی می‌کند و بدین ترتیب، با تعیین اولویت‌ شیوه‌های جابه‌جایی که تردد پیاده و دوچرخه در اولویت نخست هستند، تمام شیوه‌های حمل‌ونقل را به‌صورت اصولی و تعریف نقشه‌ای خاص درهم می‌آمیزد که این مهم خود از ایمن بودن معبر پشتیبانی می‌کند؛ البته چنانکه گفته شد این نخسه برد-برد شهری در مسیر حل معضل ترافیکی و حفاظت داشته‌های تاریخی می‌بایست منطبق با ظرفیت و کاربرد معبر و محور تعریف‌شده به اجرا درآید تا کمترین آسیب را به محیط پیرامونی وارد کرده و درنهایت منجر به رضایتمندی در کاربران ازجمله کسبه و شهروندان عادی شود.

    خیابان کامل سیاست برد-برد مدیریت شهری همدان

    دانش‌آموخته دکتری مرمت شهری درخصوص پیشنهاد مطرح برای خیابان باباطاهر و تبدیل آن به خیایان کامل گفت: اجرای این طرح به‌مثابه به‌کارگیری یک سیاست برد- برد است.

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *