مدیریت بحرانی که غافلگیر می شود 

برزن نیوز: تعریف مدیریت بحران را دیگر همه می دانیم. در هر شرایطی و با هر دیدگاه و اعتقاد سیاسی و مدیریتی، عقل حکم می کند که برای شرایط غیرمعمول باید از قبل آماده بود تا در صورت بروز آن شرایط، کمتر آسیب دید. به این منظور، جوامع مدرن و بوروکراسی جدید سازمانی را جهت تمرکز امور آمادگی پیش و پس از بحران ایجاد کرده اند و نقش این سازمان و مدیریت و عوامل عریض و طویل آن این است که مردم و شهرها و مملکت در هنگام رخدادهای نامتعارف و غیر مترقبه غافلگیر نشوند اما جای تعحب اینجاست که این سازمان در کشور ما خودش هم غافلگیر می شود.

هرچه بگندد نمکش میزنند…وای به روزی که بگندد نمک…

باید به این نقص ریشه ای تر نگاه کرد. اگر پای صحبت مدیران بحران در سازمان مربوطه یا واحد مدیریت بحران در ادارات و دستگاه های مختلف بنشینیم از کمبود بودجه و عدم تخصیص اعتبارات مورد نیاز می گویند اما سوال اینجاست که چرا بودجه چنین سازمان مهمی در مقایسه با بسیاری دیگر از ارگان ها، ناچیز و کمتر است؟ و همچنین چرا در دستگاه های مختلف بودجه واحد مدیریت بحران پاسخگوی نیازها نیست و یا به راحتی بودجه آن صرف قسمت های دیگر می شود؟ و سوال مهم دیگر اینکه آیا از اعتبارات موجود استفاده بهینه صورت می گیرد یا خیر؟
اگر نگاه عمیق تری به موضوع داشته باشیم می توان پذیرش تفکر مدیریت بحران و لزوم آن را مقدم بر بودجه دانست چرا که تا اهمیت یک موضوع از نظر فکری مورد قبول واقع نشود بودجه ای نیز به آن تخصیص نخواهد یافت و جدی گرفته نخواهد شد.
عملکرد مدیریت بحران در کشور ما در رویدادهای مختلف مانند زلزله، سیل، برف و یخبندان، طوفان، ریزگرد، خشکسالی، آتشسوزی و… نشان می دهد که این موضوع که روزی خطری ایجاد خواهد شد و باید از قبل برای آن آماده بود جدی گرفته نمی شود.
– ساختمان هایمان ایمن نیست گویا زلزله ای نخواهد آمد.
مدیریت مصرفمان درست نیست گویا خشکسالی نخواهد شد.
– تجهیزات برف روبی به اندازه مورد نیاز نداریم گویا برف و باران سنگین نخواهد بارید.
– تجهیزات اطفای حریق نداریم گویا جایی آتش نخواهد گرفت.
اهمیت آمادگی پیش از بحران را پشت گوش می اندازیم و وقتی هم بحران حادث شد میگوییم غافلگیر شدیم. قطعا بروز تعداد کثیری حوادث و سوانح غیرمترقبه و مختل شدن زندگی مردم و امور مملکت حتی در اثر اتفاقاتی که در بسیاری از کشورها بسیار معمول و پیش پا افتاده است مانند بارش سنگین برف و باران، باید اهمیت مدیریت بحران را به مسئولین و مردم ما ثابت کرده باشد اما گویا تفکر “قضا و قدری” و اعتقاد به “چو فردا شود فکر فردا کنیم” در ما ریشه دارتر از آنی است که بروز حوادثی اینچنین بتواند تغییری در رویه ما ایجاد کند.

احسان امینی؛ کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری