نظر یک نامزد پنجمین دوره شورای اسلامی شهر جدید اندیشه در خصوص ویژگی های عضو شورای شهر

در ۲۷ سالگی نامزد انتخابات شورای شهر شدم با تخصص کارشناسی ارشد شهرسازی و پس از فراز و نشیب های فراوان و با اندک اندوخته ای از تجربه و در ائتلافی شامل افراد با تجربه در امور شهری و اجتماعی قرار گرفتم. با توکل به خدا و امید فراوان به موفقیت ائتلاف و البته در نظر گرفتن جوانب مختلف، وارد گود رقابت های انتخاباتی شدم. پس از یک تلاش یک ماهه و طاقت فرسا، اما ائتلاف نتیجه نگرفت و هیچ یک از اعضای آن علیرغم اینکه امید اول کسب رای بودند، رای نیاوردند. اینجا قصد بررسی علل این نتیجه را ندارم و میخواهم تغییراتی که در نگاه و نظراتم در مورد نهاد شورای شهر ایجاد شد را با شما خواننده ی محترم در میان بگذارم.

پیش از این به عنوان یک شهرساز و برنامه ریز شهری فکر می کردم شورای شهر به عنوان یک نهاد تاثیرگذار در امور شهری، باید جمعی از متخصصین در امور مختلف مرتبط با شهر و شهروندان باشد اما پس از تجربه ی مستقیم انتخابات شورا، نظراتم در مورد جایگاه تخصص در شورای شهر تغییر کرد. اکنون معتقدم یک عضو شورای شهر باید ویژگی های زیر را داشته باشد:

1. امین و امانت دار مردم باشد.

کسی که مدعی عضویت در شورای شهر است باید بداند که صندلی شورای شهر امانتی است که از سوی مردم به او واگذار شده و نه ارث پدری اش است و نه ملک طلقی که به چنگش آورده باشد و به هیچ قیمتی نخواهد از آن دست بکشد؛ و باید بداند که آن جایگاه را مردم به او داده اند نه ثروت یا رانت بازی و دست های پشت پرده.

2. متعهد به مردم باشد.

کسی که می خواهد عضو شورا شود باید به مردم احترام بگذارد و مردم برایش مهم باشند. دغدغه اش باید حل مشکلات مردم و شنیدن نظراتشان باشد. مردم را صرفا یک رای و شناسنامه نبیند و در هر جایگاه و موقعیتی همه ی اقشار مردم برایش یکسان باشند.

3. نیت خالص خدمت پاک داشته باشد.

این نیت خالص داشتن بسیار حساس است. حساسیت آن را در کارزار انتخابات عمیقا لمس کردم و با ذکر یک نمونه ی واقعی برای مخطبین گرامی روایت می کنم.

در ستاد انتخاباتی خود نشسته اید و مشغول صحبت کردن با مردمی هستید که برای ملاقات آمده اند. خود را در جایگاه تخصص و نامزدی انتخابات میبینید و سایرین برای شما شاءنیتی قائل هستند. در این بین یک مستمند که شاید به نان شبش محتاج باشد آرام و بی سر و صدا وارد ستاد می شود و در گوشه ای می نشیند. او به ستاد انتخاباتی شما آمده است اما نه برای آشنایی با نامزدها یا به به و چه چه کردن و یا صحبت درباره ی مسائل شهری. شاید اصلا برایش مهم نباشد که چه کسی عضو شورای شهر است اما برای شما در کارزار انتخابات، یک رای هم ارزش دارد و شما به رای همه ی قشرهای مردم نیاز دارید. ولی آن نیازمند به امید دریافت کمکی به ستاد شما آمده است؛ چه می کنید؟

در انظار مردم نشسته اید و در دوره ی انتخابات هر حرکت شما معنا و پیامی دارد. برای کمک به او اقدام می کنید؟

سوالی در ذهنتان پدیدار می شود؛ نیت من از کمک به یک فقیر در ستاد انتخاباتی و در جلوی چشم دیگران چیست؟ خالصانه فقط برای کمک و ثواب است یا در عمق فکر و دل خود، قصد خودنمایی دارید؟ سایرین در مورد این کار شما چه فکری می کنند؟

نمی دانید چکار کنید؛ شاید هم اصلا برای کمک به او اقدامی نکنید؛ باز برای خودتان سوال می شود که یعنی من به قشر نیازمند شهر بی توجهی می کنم؟ و همچنان نمی دانید با این دوگانگی ذهنی چکار کنید؟!

و این ماجرا و موارد مشابه مختلف، وقتی نامزد انتخابات هستید همواره وجود دارد. حتی در سلام و احوال پرسی با دیگران باید بتوانید نیت خالصانه داشته باشید.

4. متعهد و وفادار به جمع باشد.

چه در دوره ی انتخابات و چه پس از ورود به شورا، شما با یک جمع مواجهید. در دوره ی انتخابات با جمع ائتلاف یا افرادی که به شما کمک می کنند و پس از آن با جمعی که وارد شورا شده اند. وفادار به جمع بودن یعنی تک روی نکردن، یعنی با جمع هماهنگ بودن و مطیع تصمیم جمعی شدن. یک نامزد یا عضو شورا باید به جمع پیرامون خود مادامی که جمع در مسیر درست و راه  راست حرکت می کند وفادار باشد و با تمام وجود به جمع خدمت کند، اشتباهات یا کمبودهای خود را به پای جمع ننویسد و توفیقات جمع را به نام خود ثبت نکند و حتی جور اشتباهات جمع را هم تحمل کرده و خود را تافته ی جدا بافته نبیند.

5. اخلاق مدار باشد.

تعهد اخلاقی به این معنی که برایش، هدف، وسیله را توجیه نکند و نخواهد از هر راهی ولو غیراخلاقی به هدف برسد.

6. مراقت وسوسه ها باشد.

چه در دوره ی انتخابات و چه پس از آن پیشنهادات مختلفی که اغلب رنگ و بوی تطمیع و قول و قرارهای رانتی و سودجویانه دارند مطرح می شود. مدعی شورای شهر باید بداند که این عرصه، محل حضور سلائق و دیدگاه های مختلف است و حتی اگر خودش واقعا بخواهد پاک و صادقانه کار کند شاید عده ای ولو اندک باشند که قصد و نیت سوء داشته باشند. از این رو باید بداند که در مواقع مواجهه با چنین پیشنهاداتی چه واکنشی باید یا می تواند از خود نشان دهد.

7. متوجه توقعات و انتظارات باشد.

تک و تنها نمی توان در عرصه ی انتخابات وارد شد از این رو الزاما اطرافیانی هستند که به شما کمک می کنند. باید بدانید که شاید این کمک ها بذر توقعاتی باشند که دو سرنوشت دارند:

یا شما رای می آورید و وارد شورای شهر می شوید که در این صورت تازه شروع ماجراست و باید دانست که پیروزی در انتخابات فقط گام اول مواجهه با بذر انتظارات و توقعاتی بوده که حالا سر از خاک بیرون آورده و روز به روز تنومندتر و پر شاخ و برگ تر می شوند. با این انتظاراتی که اغلب یک عضو شورا که به او کمک کرده بودند را برابر با تمام شورا و اختیارات او را نامحدود می دانند و برخورد کاملا شخصی با نهاد مردمی شورای شهر دارند چکار خواهید کرد؟

سرنوشت دیگر، رای نیاوردن شماست که باز هم اوضاع سختی است. چرا که باید همان رفتار خوب و خوشرویی دوره ی انتخابات را حفظ کنید تا کمتر مورد قضاوت قرار بگیرید و محکوم به ریا و تغییر رفتار نشوید و بدانید که شاید معدودی از آن کمک ها بعدها به منت تبدیل شوند و سقف آسمان را برایتان کوتاه کنند.

8. صبر و تحمل داشته باشد.

مدعی شورای شهر باید بداند که حتی اگر پیامبر گونه هم در شورا به شهر و مردم خدمت کند بازهم عده ای هستند که ایراد بگیرند، حاشیه سازی کنند، تخریب کنند، پاپوش درست کنند و نخواهند که شما عضو شورا باشید. باید در مواجهه با این موارد، صبر و تحمل داشت. باید دیدگاه های متعارض و حتی مغرض را تحمل کرد و پاسخگو بود.

9. روابط اجتماعی گسترده داشته باشد.

انتخابات به من نشان داد که داشتن تخصص نمی تواند معیاری جهت انتخاب مردم باشد؛ بلکه مردم اغلب به کسی رای می دهند و اعتماد می کنند که به طریقی مستقیم یا غیر مستقیم او را بشناسند. از این رو مدعی شورای شهر باید در بطن اجتماع خود باشد و روابط جمعی و اجتماعی گسترده ای را با بدنه ی جامعه برقرار کرده باشد. نکته ی دیگری که در این بند دارای اهمیت است توانایی برقراری ارتباط با همه ی اقشار است. شما وقتی نامزد انتخابات یا عضو شورا هستید مخاطب شما همه ی مردم اند از تحصیل کرده و بیسواد، متخصص و غیر متخصص، کارمند، پزشک، خانم خانه دار، استاد دانشگاه، راننده ی تاکسی، بازاری، ورزشکار، هنرمند، مذهبی، غیرمذهبی، چپی، راستی، نظامی، انتظامی، بازنشسته، پیر، جوان، دختر، پسر، دانشجو و قس علی هذا. یعنی شما به همه ی مردم تعلق پیدا خواهید کرد، حتی کسی که انتخابات را از ریشه قبول نداشته و رای هم نداده است. از این رو باید بتوانید با همه ی آنها ارتباط برقرار کنید و پاسخگوی انتظاراتشان باشید.

10. تخصص

اکنون که با پشت سر گذاشتن یک تجربه ی واقعی و سنگین انتخاباتی به ویژگی های بالا در مورد شورای شهر فکر می کنم شاید بتوانم ادعا کنم که متخصص بودن می تواند ملاک نباشد و موارد گفته شده را شاید بتوان در فردی کاملا بیسواد یافت یا کسی که حرفه یا تخصص اش کوچکترین ارتباطی با مسائل شهری و اجتماعی نداشته باشد. اما قطعا تخصص می تواند تسهیل کننده و راهگشا باشد و کیفیت کار شورا و اعضای آن را ارتقا دهد.

 

البته باید تاکید کنم که اینها دیدگاه های اکنون من در سن ۲۷ سالگی و با تجربه ی شکست در انتخابات است و این حق را برای خود محفوظ می دانم که در سنین بالاتر و تجاربی انباشته تر و متفاوت تر، نظراتم اصلاح شود یا تغییر کند.