مشکل فضاهای بی دفاع شهری با بخشنامه حل نمی‌شود

محمد سالاری رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران ، در خصوص مناطق بی دفاع شهری اظهار داشت: یکی از مسائلی که در شهرسازی کلان شهرها مطرح است بحث فضاهای بی دفای شهری است، اساسا تجربیات جهانی و تجربیات کشور ما نشان می‌دهد هر منطقه و محدوده‌ای که از سکونت‌گاه خارج می‌شود، به تدریج به نقاط بی دفاع شهری تبدیل می‌شود، به عنوان مثال منطقه ۱۲ که از قدیمی ترین مناطق شهری و دارای بافت سنتی و تاریخی است، امروز محلاتی دارد به نام هرندی و شوش که به دلیل وجود نقاط بی دفاع شهری از مشکلات فراوانی از جمله آسیب اجتماعی و اعتیاد برخوردار است.

وی با بیان اینکه کیفیت زندگی از نکات بسیار مهم در انتخاب محل سکونت شهروندان است که باعث مهاجرت شهروندان می‌شود، گفت: در منطقه ۱۲ کیفیت زندگی برای شهروندان به دلیل مشاغل غیر هم‌سو باعث شده تا مردم محلی به سبب نارضایتی‌های موجود تغییر مکان دهند که به تنهایی عامل ایجاد و افزایش نقاط بی دفاع شهری می‌شود.

سالاری با اشاره به موارد بارز در ایجاد فضاهای بی دفاع شهری خاطرنشان کرد: منطقه ۶ تهران مصداق شب مردگی است به دلیل رونق اقتصادی شهروندان محلی خانه‌های خود را به اداره‌جات و مراکز خصوصی اجاره دادند، و شاهد آن هستیم که بعد از زمان اداری سکوت و مرگ اجتماعی خاصی در این منطقه پدیدار می‌شود.

عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه زمانی که مردم محل سکونت خود را به هر دلیلی رها می‌کنند فضاهای بی دفاع شهری شکل می‌گیرد، گفت: فضای بی دفاع شهری تنها به دلیل ناپایداری بافت خانه‌ها نیست، بلکه در برخی مناطق شهری به دلیل مسائل اقتصادی و اجتماعی شکل می‌گیرد.

رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه مشکل فضاهای نا امن شهری را نمی‌توان با بخش نامه حل کرد افزود: فضاهای بی دفاع نیاز به کار کارشناسی و مطالعاتی در حوزه فرهنگی و اجتماعی دارد، اداره و توسعه شهر اگر مبتنی بر مطالعات جامع و پیوسته نباشد این چنین مشکلاتی ایجاد می‌شود که باعث در رنج شهروندان محلی می‌گردد، مشکل امروز شهر در خصوص فضاهای نا امن شهری ناشی از آن است که در دوره‌های گذشته توجهی بر پیوست‌های مطالعاتی جامع و کامل، مبتنی بر مفاد اسناد فرادست مثل طرح تفصیلی نشده است.

وی در پایان در خصوص رویکرد شورای پنجم نسبت به تحقق شورای محلات خاطرنشان کرد: رویکرد شورای پنجم در تحقق شورای محلات مبتنی بر مشارکت و هم‌افزایی ذی نفعان اجتماعی است، که شامل جوانان، زنان، رسانه‌ها، نخبگان و آحاد مردمی که در یک محله سکونت دارند، البته اصل مهمی که نباید فراموش کرد مساله اعتمادسازی است، مساله‌ای که در گذشته مردم از آن فاصله گرفتند و عاملی شد برای ایجاد بی اعتمادی اجتماعی تا مردم، شهرداری را به عنوان نهاد حکومتی بدانند نه نهاد مردمی، که باید این دیوار بی‌اعتمادی ترمیم شود.

سالاری با بیان اینکه مردم در انتخابات شورای شهر نشان دادند به دنبال تغییر رویکرد در مدیریت شهری هستند، اظهار داشت: اگر شورای جدید هم همچون گذشته به موارد نگاه کند قطعا مردم ما را نخواهند بخشید.