پایگاه خبری تحلیلی برزن نیوز نخستین پایگاه تخصصی مطالعات میان رشته ای (برنامه ریزی شهری – منطقه ای)
شورای فعلی شهر تهران که یک ماه دیگر عمرش تمام می‌شود؛ شورای افشاگری و فعالیت‌های حاشیه‌ساز و جنجال‌برانگیز اقلیت برابر قدرت اصولگراهای حاکم در وابستگی عمیقشان با شهردار بود؛ چیدمان شورای فعلی اما نشان می‌دهد که این شورا دیگر جایی برای افشاگری(مقابل چشم خبرنگاران و زدن بر کوس رسوایی شهرداری) نیست؛ شورای یکدست جای جبران اشتباهات گذشته دیگران و عمل‌کردن است.
اعضای شورای پنجم، همگی از اصلاح‌طلبان و در واقع تمامی افراد لیست امید، انتخاب شدند؛ هیچ اصولگرایی در میان منتخبین مردم تهران، ری و تجریش وجود ندارد. اولین واکنش مردم شهر به نتیجه انتخابات خوشحالی ناشی از ثمره رای‌دادنشان بود؛ در این مرحله یک نگرانی برای دسته‌ای از مردم به وجود آمد؛ آن‌ها که از عملکرد اصولگراها به ریاست چمران ناراضی بودند، به هیچ‌وجه نمی‌توانستند خود را راضی کنند که با شهردارشدن یکی از اعضاء، چمران یا اگر او نخواست، یک اصولگرای دیگر(از نفر ۲۱ به بعد) وارد شورا شود؛ این مشکل با منتفی‌شدن شهرداری محسن هاشمی برطرف شد.
دور دوم جنجال‌ها و حاشیه‌ها آغاز شد؛ شهردار آینده تهران چه کسی است؟ هر روز اسم تازه‌ای مطرح شد و هربار با واکنش‌های مثبت و منفی بسیاری مواجه شد؛ یک‌بار اسامی افراد سیاسی با شخصیت ثبت‌شده آرام و محجوب، مطرح شد؛ منتقدان گفتند که در شهرداری اتفاقات ریز و درشت بسیاری رخ داده؛ شهردار تهران باید از چهره خشن‌تری برخوردار باشد؛ تهران شهری معمولی و با مشکلات عادی نیست؛ تهران نیاز به حرکات ضربتی زیادی دارد تا دستش را آرام به زانو بگیرد و برخیزد.
زن‌بودن شهردار، یکی دیگر از موارد مورد بحث بود؛ به نظر می‌رسید که همه در توافقی، پذیرفته بودند که شهردار آینده به هیچ‌وجه قرار نیست زن باشد و این تنها یک مطرح‌کردن صرف است؛ شاید مثل کاری که اعظم طالقانی در ثبت‌نام برای انتخابات ریاست‌جمهوری انجام داد. یک کار نمادین و بیان چندباره حقوق فروخفته زنان، بهتر از این است که هیچ نامی از زنان برده نشود؛ نگاهی گذرا به کاندیداهای مطرح‌شده برای شهرداری تهران، تعداد زنان مناسب برای شهرداری را بسیار کم نشان می‌دهد؛ کم‌بودنی که دلایل بسیار زیادی می‌تواند داشته باشد.
از طرف دیگر، بحث احزاب مطرح است؛ درست است که همه ۲۱ نفر راه‌یافته به شورا اصلاح‌طلب هستند اما به جز افراد مستقل، هرکدام به حزب خاصی وابستگی دارند؛ بنابراین اگر چهره مطرح‌شده برای شهردارشدن، به احزاب مربوطه وابستگی داشته باشد، به همان میزان رای‌اش ممکن است جابه‌جا شود.
شاید مردم شهر که روز ۲۹ اردیبهشت پای صندوق‌های رای رفتند و همه‌شان به تمامی افراد لیست امید رای دادند تا ۲۱ نفر اصلاح‌طلب به شورا راه‌پیداکنند، به اندازه فعالان فضای مجازی، برای انتخاب شهردار، سر و صدا راه نینداخته‌اند؛ بعضی از آن‌ها حتی نسبت به اعضای لیست، شناختی هم نداشتند و صرفا به خاطر اردتشان به رهبر اصلاحات و ذات اصلاح‌‌طلبانه لیست، وظیفه‌مدارانه رای دادند.
حالا قرار است شهردارشان را همین ۲۱ نفر انتخاب کنند؛ آن‌ها که از وضعیت شهر، ریخته‌شدن و آتش‌گرفتن برج‌هایش، گودال‌های همه‌روزه‌اش، دستفروش‌های بی‌سرو سامان و کودکان کارش (که برای پیمانکاران شهرداری کار می‌کنند) املاک نجومی اختصاص‌یافته به افراد خاصش، حالشان گرفته، انتظار دارند شهردار آینده‌شان هم حال خوبی از این وضعیت نداشته باشد؛ انتظاری نه چندان زیاد.
به نماینده‌های مجلس هم مردم رای دادند!
این روزها اعضای منتخب شورای پنجم(نه به صورت منسجم) هر روز جلسه دارند؛ جلساتی که طی آن، کاندیداهای شهرداری تهران حضور پیداکنند و با اعضا صحبت‌هایی داشته باشند. کاندیداتوری آن‌ها در جایی ثبت نشده و شاید همین باعث شده با انتشار گزینه‌های متعدد در رسانه‌ها، نوعی سردرگمی و افشای نام‌های همه‌روزه‌ای پیش بیاید.
یکی از گزینه‌های مطرح‌شده برای شهردای تهران که شاید شُک بیشتری نسبت به سایر گزینه‌ها به فعالان سیاسی و اجتماعی وارد کرد، مطرح‌شدن، محمدرضا عارف بود؛ هرچند که این خبر از سوی او تائید یا تکذیب نشد اما به نظر می‌رسد شخص آقای عارف به این آمدن رضا ندهد(هرچند اطرافیان و تیم رسانه‌ای و دفتر او از این اتفاق بدشان نیاید) اما او به عنوان شخصیتی فرهیخته که بر پایبندی به میثاق‌نامه و ماندن همه اعضای لیست امید(منتخبین مردم) در شورای شهر تاکید کرده است، بدون شک به رای مردم هم که اعتماد کرده و با رای بالایی او را به مجلس شورای اسلامی فرستاده‌اند هم احترام خواهد گذاشت.
شایعه انتخاب پیش از موعد شهردار
شایعات در مورد کاندیداهای شهرداری تهران بالا می‌‌گیرد؛ بعضی‌ها می‌گویند که شهردار از همین الان انتخاب شده؛ معرفی اشخاصی مثل عارف یا آخوندی(وزیر راه روحانی) و… ردگم‌کنی است و هیچ‌کدام از آن پنج گزینه اصلی که سر زبان رسانه‌ها افتاده‌اند، شهردار نخواهند شد.
۵ گزینه برای شهرداری تهران، که الیاس حضرتی، عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی هم در توییتر خود به آن اشاره کرده، عبارتند از؛ حسین مرعشی(سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی)، محمودحجتی(وزیر جهاد و کشاورزی)، محسن مهرعلیزاده(فعال سیاسی اصلاح‌طلب که پیشتر هم گزینه شهرداری شده بود)، محمدعلی افشانی(سیاستمدار اصلاح‌طلب؛هم‌اکنون استاندار فارس) و رضا اردکانیان(کارشناس بین‌المللی حوزه آب).
گرفتن ماهی از آب گل آلود
هرچند واکنش‌های متعدد منعکس‌شده در فضای مجازی در مورد گزینه‌های شهرداری، نشان از پویایی و حساسیت به آینده شهر است، اما به نظر می‌رسد که رسانه‌های رقیب که نتوانستند رای مردم را به دست بیاورند و نمایندگان‌شان در ردیف بیست و دوم به بعد صندوق‌ها ایستادند، از اختلاف نظر اصلاح‌طلب‌ها در گزینه‌های شهرداری خوشحال می‌شوند تا حدی که در تولید شایعات هم مشارکت کرده باشند.
یکی از شایعات شهردار شدن مهرعلیزاده بود؛ خبر این‌طور نقل شده بود؛ «در جلسه خصوصی اخیر منتخبان شورای شهر پنجم تهران، اعضای حاضر بر سر شهردار شدن محسن مهرعلیزاده به توافق رسیدند.
سایت اصولگرای صراط نوشت: «در این نشست، ظاهرا بحث بر سر دیگر گزینه های مطرح برای شهرداری، به دلیل اختلاف نظر جدی میان طیف کارگزارانی شورای پنجم با طیف متعلق به اصلاح‌طلبان تندرو – نزدیک به حزب اتحاد ملت – منتفی شده و گزینه‌ای برای رای گیری انتخاب شد که به نوعی فصل مشترک میان دو طیف مذکور باشد.
حاضران در نشست یادشده تصمیم گرفته‌اند این موضوع را در سکوت پیش برده و در روزهای آتی هر خبری در زمینه قطعی شدن انتخاب شهردار را تکذیب کنند.
محسن مهرعلیزاده پس از پایان دولت محمد خاتمی، سال ها است در تلاش است تا شانس خود را برای بر عهده گرفتن یک مسئولیت بزرگ بیازماید که تا کنون این تلاش‌ها ناموفق بوده است.»
