تکدی گری نوظهور با شیوه های مدرن در تهران

برزن نیوز: تکدی گری زمانی شکل می گیرد که یک فرد بدون کار کردن درآمد کسب کند، به عبارت دیگر متکدی سعی می کند افراد جامعه را وادار کند تا بخشی از درآمد آن ها را به اختیار بگیرد. تمام مردم شیوه های سنتی تکدی گری را می شناسند، در دهه های گذشته بسیاری از متکدیان خانه به خانه در می زدند و از مردم کمک می خواستند.

عوامل مهمی چون ویژگی های متکدیان مانند وضعیت جسمانی نامناسب، سطح تحصیلات پایین، نا بسامانی خانوادگی، فقدان قابلیت های پایه ای و فقر و بیکاری ، عوامل تعیین کننده ای هستند  که یکدیگر را تقویت می کنند و به بروز شرایط درماندگی و پذیرش نقش تکدی گری  می انجامند.

متاسفانه برخی از افراد نیازمند علی رغم دریافت کمک های مالی از انجمن های مردم نهاد و سازمان های حمایتی کشور در سطح کوچه ها و خیابان ها حاضر می شوند و از مردم پول می گیرند.بر اساس آمارهای موجود متوجه می شویم که درصد بسیار زیادی از متکدیان امروزی نیازمند واقعی نیستند و از راه تکدی گری وارد محدوده جرم شده اند. یعنی نیازمندان واقعی بسیار کمتر از افرادی هستند که امروزه تکدی گری را شغل خود قرار داده اند.

افرادی که عادت به گدایی کردند به نوعی عملا در اختیار شبکه های مافیایی ،زیرزمینی سازمان یافته و… هستند که برای افراد سودجو در این شبکه ها کارگری می کنند.و با ایجاد پانسیون های شبکه ای که زیر نظر یک سازمان مخوف زیرزمینی کار می کنند و در سطح شهر به درآمدزایی می پردازند را تکدی گری مدرن می نامند.این افراد که به این شیوه دست به گدایی می زنند و مردم را فریب می دهند برخی نقاط کلیدی شهر را سرقفلی خود کرده وکسب درآمد می کنند.

اما در حال حاضر تکدی گری سنتی دیگر پاسخ گوی نیاز متکدیان نیست، وحالا  دیگر متکدیان برای کسب در آمد بیشتر از ترفند های خاص و جدید بهره می گیرند و روش تکدی گری دیگر مظلوم نمایی ویا بیمار جلوه دادن خود در خیابان برای رهگذران نیست  شیوه های تکدی گری همگام با تغییرات جامعه عوض شده اند، بر این اساس این افراد به شیوه های نوین و مجازی  در جلب ترحم بیشترروی آورده اند. وبا گسترش فناوری های ارتباطی در دنیا شیوه های تکدی گری در جوامع تغییر کرد ه و متکدیان با استفاده از این فناوری ها راه های بسیار پردرآمدی را برای خود پیدا کردند.

برخی از متکدیان با حضور در شبکه های مجازی و بیان مشکلات مختلف از زندگی خود سعی می کنند تا مبالغی را از مردم دریافت کنند.برخی دیگر از متکدیان سعی می کنند به اسم فعالیت های خیریه مردم را فریب دهند و کمک مالی بگیرند.این خانم های جوان در اکثر مناطق تجاری پایتخت مقابل بانک ها و مراکز تجاری جلوی مردم را می گیرند و با اصرار به اسم کمک به موسسات نامعتبر و نامشخص تقاضای پول می کنند.

در تکدی گری نوین،در کلانشهر ها  افراد متکدی با استفاده از روش‌های خیلی شیک و مدرن و با استفاده از جریحه‌دار کردن احساسات عمومی و برانگیختن حس انسان‌دوستی تکدی‌گری می‌کنند. شاید این‌روزها که در حال استفاده از هر عابربانکی هستید، برگ‌ نوشته‌ای که حاوی درد دل‌های احساسی بوده و در آن با بیان مشکلاتی اعم از مریضی فرزند، نداشتن کرایه منزل، بیکاری، قرض و …از شما درخواست می‌کند یا شما را قسم می دهد تا به شماره حسابی که  برای واریز مبلغ در ادامه آن نوشته شده است برخورد کرده باشید؛ البته این تنها یک مورد از شیوه‌های نوین گدایی است و بعضاً مشاهده شده از شماره تلفن ناشناسی که معمولاً هم اعتباری است پیامکی به تلفن همراهتان ارسال می‌شود و در آن با استفاده از شیوه‌های عجیب و غریب برانگیختن احساسات از شما طلب وجه می‌کنند. خواندن این جملات هر لحظه خواننده را به این فکر فرو می برد که شاید او واقعا فردی محتاج است و این ماجرا واقعیت دارد؛ البته تعدادی از افراد هم باور نمی کنند و به دلیل عدم صحت و اطمینان شاید حتی تا پایان متن را نیز نخوانند و با بی تفاوتی از آن گذر کنند.

متاسفانه بی توجهی شهرداری، استانداری و وزارت کشور نسبت به معضل تکدی گری وآسیب های اجتماعی آن در حالی است که متکدیان به طور مداوم روش خود را برای تکدی گری تغییر و از احساسات مردم سوء استفاده می کنند.و با نگاهی جامعه شناسانه و روانشناسانه، اهداف خود را پی گیری می کنند.

بررسی‌هایی که نهادهای نظارتی و سلبی انجام داده‌اند نشان می‌دهد درآمد روزانه متکدیان بعضاً به اندازه درآمد ماهانه یک کارمند رسمی دولت است. وبا این روشهای نوین تکدی گری، تعداد متکدیان روز به روز در حال افزایش است. تکدی‌گری مدرن برخلاف تکدی‌گری سنتی در بین جوانان رواج یافته است که علت اصلی آن راحت‌طلبی و زیاده‌ خواهی جوانان امروز است که اگر کنترل نشود عواقب جبران ناپذیری را برای جامعه به دنبال خواهد داشت.

ناشناخته بودن هویت افراد در فضای مجازی باعث می شود تا فضا برای تکدی گری سهل و آسان شود.افراد متکدی با تحریک احساسات مردم دست به کلاه برداری می زنند.وتکدی گری  به عنوان یک آسیب اجتماعی در بسیاری از موارد زمینه ارتکاب جرایم دیگر را فراهم می کند. البته برای برخورد با متکدیان خلاء قانونی وجود ندارد بلکه تنها مشکل اجرایی نشدن قانون است.

جرم انگاری تکدی گری در مواد ۷۱۳ و ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی تغییر ویژه ای را در حوزه تکدی گری به وجود نیاورده است.

قانون گذار در ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی درباره تکدی گری به وضوح اعلام می کند:هرشخصی که تکدی گری را پیشه خود قرار داده باشد واز این راه امرار معاش کند به حبس از یک تا سه ماه محکوم خواهد شد وچنانچه با وجود توان مالی مرتکب عمل فوق شود علاوه بر مجازات مذکور همه اموالی را که از طریق تکدی گری بدست آورده است مصادره خواهد شد هر چند که به نظر می رسد با وجود در نظر گرفتن مجازات برای جرم تکدی گری این مجازات ها باز دارندگی لازم را ندارد وکاهش این جرم را بدنبال نداشته اند.حال این سوال مطرح است که برای کاهش این معضل اجتماعی چه اقداماتی باید انجام شود؟

بخش عمده ای از موضوع تکدی گری در جامعه، معلول عامل های مختلف است.جامعه و دولت باید برنامه های دقیق و مطلوبی را طرح و اجرا نمایند.باید شرایطی به وجود آید که وضع اقتصادی سامان گیرد و اشتغال برای تمام افراد فراهم شود تا بیکاری و وضع نابه سامان اقتصادی شهرها و روستاها بهانه ای برای تکدی گری نباشد تا افراد به مشاغل کاذب روی نیاورند.امید است با برنامه های دقیق و اصولی از تکدی گری پیش گیری نمود و با راهکارهای مفید و سازنده به کاهش این معضل اجتماعی پرداخت.

تکدی گری چهره پایتخت را مخدوش و آسیب های اجتماعی را افزایش می دهد با وجود افزایش این پدیده اجتماعی،هنوز نتوانسته ایم آنقدر اعتمادسازی کنیم که در کنار نهادهای قوی متولی مسایل اجتماعی و رسیدگی به افراد کم بضاعت، نهادهای موازی تحت هر عنوان رشد نکند، مدیریتی واحد مسایل را دنبال کرده و به مشکلات اجتماعی ناشی از مهاجرت، بیکاری، فقر و … رسیدگی مناسبی داشته باشد ؛ به صورت جدی نیاز است دستگاه های ذیربط در جهت رفع معضل تکدی گری همکاری مناسبی را با هم داشته و نسبت به این معضل بی تفاوت نباشند زیرا بی توجهی شیوع چنین آسیب هایی را به دنبال دارد. بهتر است شهرداری و بهزیستی نسبت به جمع آوری متکدیان سطح شهر پایتخت اقدام و متکدیان نیازمند و مافیای تکدی گری را شناسایی کنند

علاوه‌ بر نیاز به سازماندهی و برنامه‌ریزی نهادهای دولتی برای مقابله با این پدیده نقش اجتماعی شهروندان را نباید نادیده گرفت. شهروندانی که با شناخت این پدیده و برخورد درست با آن، شاید بتوانند مهمترین نقش را در مقابله با این پدیده ایفا کنند. آگاهی رسانی به مردم در حوزه برخورد با تکدی گری باید به گونه ای باشد که سو استفاده های موجود در این حوزه کاهش پیدا کند و از طرفی دیگر افراد نیازمند حقیقی مورد حمایت قرار بگیرند.

شهروندان باید کمک به افراد غیرنیازمند را به حداقل برسانند و چنانچه این افراد متکدی از سوی مردم حمایت مالی نشوند جامعه از این التهاب فرهنگی نجات می یابد.زیرا نقش مردم به دلیل محبت ومهربانی زیاد تقویت کننده اجتماعی برای متکدیان میشود. از این رو شهروندان باید با آگاهی لازم مانع از تقویت اجتماعی متکدیان شوند.