پایگاه خبری تحلیلی برزن نیوز نخستین پایگاه تخصصی مطالعات میان رشته ای (برنامه ریزی شهری – منطقه ای)
کارشناسان می‌گویند در شرایط کنونی که جامعه نیاز به ثبات و آرامش دارد تداوم چنین رویه‌ای برای کلانشهری مثل تهران جز از دست دادن فرصت‌ها و افزایش هزینه‌های شهری نتیجه‌ای در ارتقای کیفیت زندگی تهرانی‌ها در پی نخواهد شد.
از طرفی باید منتظر ماند و دید کمیته‌ای که مسئول پیگیری استدلال‌های حقوقی دو طرف(موافق و مخالف) شده است، چه نظری خواهد داد! مشخص است کار از دست شورایی‌ها خارج شده و فعلاً این نمایندگان مجلس هستند که باید ماندن یا نماندن شهردار تهران را نهایی کنند. استدلال‌ها البته از هر طرف که شنیده می‌شود، رأی هم از همان طرف صادر می‌شود! اما واقعیت این است که تنها چیزی که در نظر گرفته نمی‌شود، وضعیت امروز تهران است! کلانشهر ۹ میلیونی که شبیه کودکان طلاق، از هر طرف که زورش بیشتر است، کشیده می‌شود، اما هیچ والدی، شرایط دشوار امروزش را در نظر نمی‌گیرد! عده‌ای معتقدند که شهردار باید بماند، چون قانون شامل حالش نمی‌شود و برخی صراحت دارند که قانون جز آن استثناهای معدود، برای افراد باید یکسان اجرا شود! فرقی نمی‌کند، شهردار کلانشهر تهران باشد یا شهردار شهری که جمعیتش به زور به ۲۰ هزار نفر می‌رسد! شورای شهر تهران حالا اصرار به ماندن می‌کند. ۲۱ عضو شورا بخوبی می‌دانند وضعیت تهران بدون سرپرست چگونه خواهد بود! دوره کوتاه مدیریت نجفی تا دوره کوتاه‌تر آمدن محمدعلی افشانی، جای خیلی از خلأها و کمبودها را روشن کرد. شورایی‌ها برای ادامه فعالیت شهردار تهران تلاش می‌کنند، چرا که به ثبات مدیریت باور دارند.
ضربه‌ای که تهران از تغییرات پی در پی شهرداران خورده است، حتی جناح رقیب را هم واداشته تا از این اتفاق، انتقاد کند. ابوالفضل قناعتی، یک عضو شورای شهر دوره قبل اعتراف می‌کند که «این تغییرات هزینه بالایی را بر شهر تحمیل می‌کند و بی ثباتی مدیریتی باعث می شود مدیران نتوانند تصمیمات قاطع و بلندمدت بگیرند.»
من هم به عنوان گزینه شاید مطرح شوم!
رئیس شورای شهر تهران با بیان اینکه یک هفته دیگر در خصوص ماندن شهردار تهران تلاش می‌کنیم و پس از آن فرآیند بعدی آغاز می‌شود، می‌گوید: «بر فرض یک درصد اگر این شهردار نباشد، اعضای شورا در ذهن هایشان در خصوص نفر بعدی پیش‌بینی‌هایی کرده‌اند، حتی مشورت‌هایی نیز با هم و در کمیسیون‌ها مطرح شده که پس از آنکه وضعیت قانون منع به کارگیری بازنشستگان قطعی شد، این اسامی از سمت اعضای شورا مطرح خواهد شد. شاید در ذهن برخی از اعضا من نیز به عنوان گزینه مطرح باشم. محسن هاشمی با تأکید بر اینکه هنوز نامه‌ای از وزارت کشور به شورا ارسال نشده است، می‌افزاید: وزیر کشور باید درباره ابطال حکم شهردار تصمیم بگیرد و ما به دلیل آنکه شرایط احراز شهردار مخدوش شده است، نامه‌ای به وزیر کشور ارسال کردیم که هنوز تا این لحظه پاسخ آن به ما ارسال نشده است و در این زمینه باید وزیر کشور تصمیم بگیرد. هاشمی درباره طرح دوفوریتی نیز که قرار است در مجلس مطرح شود، تصریح می‌کند: این طرح ممکن است به صورت سه فوریت نیز مطرح شود، آن هم به دلیل اینکه برخی ارگان‌ها از جمله وزارت اطلاعات، قوه قضائیه، فرهنگستان‌ها و شهرداران کلانشهرها نیروهای با تجربه خود را از دست می‌دهند، بنابراین در تلاش هستند که با اصلاح قانون و طی این دو فوریت حتی سه فوریت نیروهای با تجربه خود را حفظ کنند، هر چند کسانی که تصمیم داشتند این طرح را در مجلس به ثمر برسانند، تمام این موارد را مدنظر داشتند. امکان دارد این طرح به نتیجه نرسد اما قطعاً به صلاح شهر و شوراست که از تمام ظرفیت‌های قانونی خود برای ثبات مدیریت استفاده کند.»
حسن رسولی، عضو شورای شهر هم با انتقاد از حساس نبودن مسئولان ارشد کشور نسبت به جایگاه شهرداری پایتخت می‌گوید: تغییرات زودهنگام شهردار پایتخت از آنجا که باعث ایجاد بی‌ثباتی و تزلزل در کل ساختار، افزایش هزینه‌ها، هدررفت وقت و فرصت و کندی مأموریت‌های شهرداری می‌شود، مصلحت نیست.
از ظرفیت های موجود برای حفظ شهردار بهره می‌بریم
علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران اگرچه فضای ایجاد شده برای ماندن افشانی را چندان خوش بینانه نمی‌داند، اما همچون ۲۰ عضو دیگر شورا، همچنان علاقه‌مند است که یکی از دو راه حل موجود یعنی «استفساریه مجلس» یا «تهیه طرح دوفوریتی» کارساز واقع شود.
او با بیان اینکه شورای شهر پنجم در بی ثباتی در مجموعه مدیریت شهری طی این دوره دخیل نبوده است، می‌گوید: شورا در زمان آقای نجفی نیز تلاش زیادی کرد تا بتواند ایشان را حفظ کند، درحالی که هیچ دخالتی در رفتن ایشان نداشت. در این دوره هم شورا با رأی بالایی آقای افشانی را انتخاب کرد، اما قانون بازنشستگی، شرایطی را ایجاد کرد تا دوباره بحث تغییر شهردار ایجاد شود. در این مورد هم عواملی دخیل بودند که خارج از اراده شورا بود. درحالی که هیچ چالش و تنشی در درون شورای پنجم وجود نداشت و اتفاقاً نسبت درستی هم میان شورای پنجم و شهرداری تهران در این دوره تعریف و ایجاد شده بود. اعطا تأکید می‌کند: براین اساس شورای پنجم همچنان پیگیر ابزارهای قانونی موجود برای ماندن افشانی است، چراکه نمی‌خواهد بی‌ثباتی دوران نجفی دوباره تکرار شود. طبیعی است انتقاداتی هم از سوی برخی اعضا نسبت به عملکرد مدیریت شهری وجود داشته باشد که این طبیعت کار شوراست، اما بحث ثبات مدیریت در شهر، مصلحتی بالاتر است که نباید گروهی، سیاسی و جناحی دیده شود و مربوط به منافع عمومی شهر و شهروندان است.
وی با انتقاد از برخی فضاسازی‌ها درباره پافشاری شورا به ماندن افشانی در مدیریت شهری می‌گوید: برخی می‌گویند شورا می‌خواهد قانون را دور بزند یا استثنا قائل شود یا در برابر جوان‌گرایی مقاومت می‌کند، درحالی که مطلقاً چنین چیزی نیست، اما ترجیح می‌دهیم از ظرفیت‌های موجود برای حفظ شهردارو حفظ ثبات در مدیریت شهری استفاده کنیم. اعطا درباره تبعات منفی بی‌ثباتی در شهرداری تهران این طور توضیح می‌دهد: کوچک ترین اثر بی‌ثباتی مدیریتی، عقیم ماندن ایده‌های بلند مدت و تحقق نیافتن وعده هاست. برای مثال مصوبه برج – باغ‌ها در اسفند ماه تصویب شد و قرار بود شهرداری طی دو ماه، طرح اصلاحی بیاورد، اما در همان زمان، بحث استعفای شهردار پیش آمد و معاون شهرسازی هم استعفا داد و کار با تأخیر چند ماهه و در زمان شهردار بعدی دنبال شد. این نتیجه مستقیم بی‌ثباتی در اداره تهران است.
تهران یک شهر عادی نیست! شهردار ۲۴ ساعته می‌خواهد
«شهرداری یک دستگاه خدمات رسان است که بشدت به شخص شهردار وابسته است و برای انجام کارهای اجرایی خود به ثبات مدیریت نیاز دارد.» حسین ایمانی جاجرمی، جامعه شناس شهری در گفت‌وگو با «ایران» معتقد است از آنجاکه مدیریت شهری با زندگی روزمره مردم سروکار دارد، هرگونه اختلال در مدیریت بر رضایت مردم اثر مستقیم می‌گذارد.
او به تجربه شورای اول و اختلافاتی که بر سر انتخاب شهردار تهران در آن زمان به وجود آمد اشاره کرده و می‌گوید: متأسفانه برخی از آن تجربه، درس نمی‌گیرند و آن اتفاق دوباره در حال تکرار است. با این تفاوت که حالا دامنه اختلافات داخلی و از درون شورا نیست و عوامل خارجی در این بی‌ثباتی دخیل هستند. با این همه نقطه ضعف هر دو شورا، انتخاب شهردار است. چراکه شورای پنجم باید در انتخاب هایشان از افرادی استفاده می‌کردند که بر این بی‌ثباتی دامن نزند. به خاطر دارید که مردم بعد از شورای اول مشارکت ۵/۱۲ درصدی داشتند، درحالی که در دور اول، ۶۰ درصد در انتخابات شوراها شرکت کرده بودند و همین بی‌رغبتی موجب شد تا دوران طویل ریاست اصولگرایان بر شهر آغاز شود!
ایمانی جاجرمی با بیان اینکه شورای پنجم با وعده تغییر و اصلاح بهبود وضع شهر روی کار آمد، اما در این مدت بیشتر وقت خود را به بازی‌های بوروکراتیک گذرانده است، می‌گوید: با این همه در همین مدت کوتاه و بی‌ثبات در مدیریت شهری به دستاوردهای مطلوبی همچون تهیه برنامه سوم، لغو مصوبه برج – باغ ها، راه اندازی سامانه شفافیت، توقف صدور هولوگرام و طرح ترافیک دست یافت. وی با بیان اینکه شهر تهران یک شهر بحران زده است و شرایط عادی ندارد، می‌گوید: تهران به خاطر نداشتن درآمد پایدار، بحران‌های زیست محیطی، توسعه ناموزون که بر روند شهرسازی و ترافیک اثر منفی گذاشته، نمی‌تواند یک شهر سالم محسوب شود و از این جهت اداره شهر بسیار سخت است.
