مهمترین دلایل ضعف عملکرد شوراها در مشارکت های اجتماعی

فقدان طراحی وتدوین استراتژی و نقشه راه مشخص، شفاف و هدفمند توسط عموم شوراها برای ایجاد، گسترش ونهادینه کردن مشارکت شهروندان در اداره امور مختلف(ضعف سیاستی)

خلأ، نقص و ضعف برخی عوامل و زمینه های قانونی وحقوقی مربوط به مشارکت شهروندان(ضعف هنجاری)

مقاومت یا بعضا مخالفت بدنه بخش هایی از ساختارهای اجرایی و اداری کشور در موضوع کاهش تصدی گری، برون سپاری وتمرکز زدایی(ضعف ساختاری)

مشارکت گریزی، مقاومت ومخالفت بخش هایی از بدنه مدیریتی واجرایی شهرداری ها وتمایل برای حفظ وضع موجود وادامه دادن روند تمرکزگرایی وتصدی گری(ضعف در عزم واراده مجریان) .

اعتقاد وباور ضعیف و همراه با تردید برخی از شوراها و اعضای آن به اهمیت، ضرورت و فایده مندی مشارکت های مردمی(ضعف بینشی)

عدم طراحی واجرای الگوهای مطلوب، انعطاف پذیری و متنوع برای شکل گیری وافزایش مشارکت های اجتماعی سازگار با شرایط و اقتضائات متفاوت جغرافیایی، جمعیتی، فرهنگی، اجتماعی

عدم تدوین، تصویب وابلاغ شیوه نامه ها ودستورالعمل های اجرایی شفاف و راهگشا برای قوانین و مقررات کلی وتفسیر پذیر مربوط به مشارکت

ضعف وایراد در فرهنگ وروحیه مشارکت و کار جمعی در لایه‌های مختلف جامعه بخصوص در شهرهای بزرگ به دلایل مختلف (ضعف فرهنگی) .

بدتر شدن ومهلک شدن اوضاع و احوال اقتصادی جامعه بعنوان یکی از موانع وباز دارنده های مهم مشارکت اجتماعی(کم رمقی و بی رونقی مالی واقتصادی )

ضعف شدید شوراها وشهرداری ها در موضوع ارتباط و تعامل موثر، مستمر و اثربخش با مردم
ونهادها و گروه های مردمی بویژه در شهرهای بزرگ(ضعف ارتباطی)

ضعف در موضوع آموزش، توانمند سازی و ظرفیت افزایی در نهادها و گروه های مشارکتی

برخی دعواها، تنش ها، ومجادلات ناشی از منیت ها، استبداد ذهنی، نقدناپذیری، عدم تحمل افکار مخالف، تضاد منافع در مشارکت جویان وعدم دستیابی به راه حلی برای این نوع مسائل در نهادهای مشارکتی

برخی بهره برداری های سیاسی و جناحی از موضوع مشارکت ونهادهای مشارکتی

بالا بودن هزینه های مشارکت (در انواع مختلف آن) به نسبت فایده های آن و تردید بخش های زیادی از کنشگران وذی نفعان نسبت به اثر بخشی وفایده مندی مشارکت در جامعه ما.

مقدم وارجح دانستن نادرست ۴نوع منفعت (البته در سطح خیلی از ساختارهای جامعه ونه فقط در شوراها ومدیریت شهری) بعنوان یکی دیگر از موانع مشارکت مطلوب شهروندی، شامل:
– منافع فردی بر جمعی
– منافع سیاسی بر منافع اجتماعی
– منافع اقتصادی بر منافع اجتماعی
– و منافع آنی بر منافع آتی

زمین گیر شدن ومشغول تعدادی از شوراها به مسائل کم اهمیت تر اداری وروزمره، جلسه زدگی وبرنامه های تکراری یکنواخت ومحدود شدن شوراها از یک نهاد متعامل مبتنی بر قدرت اجتماعی به یک سازمان اداری و .

رقیب تلقی کردن برخی از نهادهای مشارکتی ومردمی وکنشگران اجتماعی در برخی موارد وتوسط تعدادی از شوراها وترس وتردید در مشارکت دهی واقعی، قدرت بخشی وتفویض اختیارات بیشتر به آنها

برخی زمینه های تاریخی و سیاسی به ارث رسیده و ماندگار شده ناشی از سابقه طولانی تسلط حکومت های مستبد، دیکتاتور، حکومت های ایلی، عشیره ای وقبیله ای و با مشی ارباب/رعیتی بر ایران، بعنوان موانع مهم تاریخی، سیاسی بر سر راه مردم سالاری و مشارکت

کاهش شدید “اعتماد اجتماعی” بعنوان سنگ بنای اصلی، زیرساخت وپیش نیاز اجتناب ناپذیر مشارکت به دلایل مختلف و فراگیر شدن این بی اعتمادی و بدنبال آن کاهش وفرسایش “سرمایه اجتماعی” وگسترده شدن چتر ناامیدی، یاس، بی تفاوتی و احساس “بیهودگی” “بی تاثیری” و “بی فایدگی”