هوش مصنوعی گوگل چراغ‌های راهنمایی را کارآمدتر و آزاردهنده‌تر می‌کند

طبق داده‌های خودرو و گوشی‌های هوشمند جمع‌آوری‌شده توسط شرکت تحلیلی اینریکس ، هر بار که یک راننده در سیاتل با چراغ قرمز روبرو می‌شود، به طور متوسط ​​حدود ۲۰ ثانیه صبر می‌کند تا دوباره سبز شود. تأخیرها باعث آزار و اخراج روزانه ۱۰۰۰ متریک تن یا بیشتر دی اکسید کربن در سیاتل به اتمسفر می شود. با کمک کمی از نرم افزار جدید هوش مصنوعی گوگل، تلفات محیط زیست و رانندگان به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

سیاتل در میان ده‌ها شهر در چهار قاره، از جمله جاکارتا، ریودوژانیرو و هامبورگ است که برخی از علائم ترافیکی را بر اساس بینش داده‌های رانندگی از گوگل مپ بهینه‌سازی می‌کند و هدف آن کاهش انتشار آلاینده‌های ناشی از وسایل نقلیه بیکار است. این پروژه داده‌های کاربران مپ را با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی تجزیه و تحلیل می‌کند و در ابتدا منجر به تغییرات زمان‌بندی در ۷۰ تقاطع شده است.

با محاسبه اولیه ترافیک گوگل قبل و بعد از تنظیمات آزمایش شده در سال گذشته و امسال، توصیه‌های مبتنی بر هوش مصنوعی برای خاموش کردن چراغ‌های شلوغ تا ۳۰ درصد از توقف‌ها و ۱۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای ۳۰ میلیون خودرو در ماه را کاهش داد.

گونی شارون، استادیار دانشگاه A&M تگزاس که پتانسیل هوش مصنوعی برای بهینه‌سازی سیگنال‌های ترافیکی را مطالعه می‌کند، می‌گوید: «این یک هدف ارزشمند با پتانسیل قابل‌توجهی برای تأثیرگذاری در دنیای واقعی است. اما از نظر او، سیستم‌های هوش مصنوعی و حسگر گسترده‌تر که نورها را قادر می‌سازد در زمان واقعی با شرایط ترافیکی تنظیم شوند، می‌توانند مؤثرتر باشند. شارون می گوید به نظر می رسد سیستم چراغ راهنمایی گوگل رویکردی محافظه کارانه دارد، زیرا به شهرها اجازه می دهد تا با زیرساخت های موجود خود کار کنند و استفاده از آن را آسان تر و کم خطرتر می کند. گوگل در صفحه وب Project Green Light خود می گوید که انتظار دارد نتایج تکامل یابد و اطلاعات بیشتری در مورد این پروژه در مقاله آتی ارائه خواهد کرد.

چراغ های راهنمایی هوشمندتر از مدت ها پیش رویای بسیاری از رانندگان بوده است. در واقع، هزینه ارتقای تکنولوژی، چالش های هماهنگی در داخل و بین دولت ها، و عرضه محدود مهندسان ترافیک شهری، رانندگان را مجبور کرده است که علی رغم تعدادی راه حل موجود برای خرید، به ترمزگیری ادامه دهند. تلاش گوگل به دلیل رایگان بودن و نسبتا ساده بودن در حال شتاب گرفتن در شهرها است و از مخزن بی نظیر داده های ترافیکی این شرکت استفاده می کند که هنگام استفاده مردم از مپ، محبوب ترین اپلیکیشن مسیریابی جهان جمع آوری می شود.

 

جولیت روتنبرگ، مدیر محصول اصلی گوگل در زمینه هوش مصنوعی اقلیمی، ایده پروژه نور سبز را به همسر یکی از محققان این شرکت نسبت می دهد که حدود دو سال پیش آن را در شام مطرح کرد. روتنبرگ می گوید: ” همانطور که ما ده ها ایده ای که می توانستیم روی آن ها کار کنیم را ارزیابی کردیم، این ایده همچنان در صدر قرار داشت.”

روتنبرگ می گوید گوگل پشتیبانی از شهرهای بزرگ تر را در اولویت قرار داده که از مهندسان ترافیک استفاده می کنند و می توانند سیگنال های ترافیکی را از راه دور کنترل کنند، در حالی که در سطح جهانی نیز گسترش یافته تا ثابت شود این فن آوری در شرایط مختلف به خوبی کار می کند – که نشان می دهد اگر به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد، می تواند تاثیر زیادی در انتشار جهانی داشته باشد.

 

گوگل از طریق داده های Maps می تواند زمان بندی و هماهنگی سیگنال را در هزاران تقاطع در هر شهر استنباط کند. سپس یک مدل هوش مصنوعی که دانشمندان این شرکت توسعه داده اند، می تواند الگوهای ترافیکی طی چند هفته گذشته را تحلیل کرده و تعیین کند که کدام چراغ ها – عمدتا در مناطق شهری – ارزش تنظیم شدن دارند. سپس تغییرات تنظیمات را برای کاهش ترافیک توقف و حرکت پیشنهاد می کند. فیلترها در این سیستم سعی می کنند برخی پیشنهادها غیرعاقلانه را مسدود کنند، مانند پیشنهادهایی که می توانند برای عابران پیاده ناخوشایند باشند.

 

برخی از توصیه های گوگل به سادگی اضافه کردن دو ثانیه دیگر در طول ساعات خاص به زمان بین شروع یک چراغ سبز و زمانی است که چراغ بعدی در پایین جاده سبز می شود و به خودروهای بیشتری اجازه می دهد بدون توقف از هر دو تقاطع عبور کنند. پیشنهادها پیچیده تر می توانند شامل دو مرحله باشند، تنظیم مدت زمان یک نور خاص و آفست بین آن نور و یک نور مجاور.

 

مهندسان شهری برای مشاهده پیشنهادها وارد داشبورد آنلاین گوگل می شوند که می توانند آن ها را در برنامه های کنترل روشنایی خود کپی کرده و در عرض چند دقیقه از راه دور، یا برای چراغ های غیر شبکه ای، با توقف توسط جعبه کنترل یک تقاطع به صورت حضوری اعمال کنند. در هر دو صورت، محاسبات گوگل با استفاده از داده های خود، شهرها را از نیاز به جمع آوری خود – چه به صورت خودکار از طریق سنسورها و چه به صورت دستی از طریق شمارش های دشوار – و همچنین از نیاز به محاسبه یا چشم پوشی از تنظیمات خود باز می دارد.

مهندسان شهری برای مشاهده پیشنهادها وارد داشبورد آنلاین گوگل می شوند که می توانند آن ها را در برنامه های کنترل روشنایی خود کپی کرده و در عرض چند دقیقه از راه دور، یا برای چراغ های غیر شبکه ای، با توقف توسط جعبه کنترل یک تقاطع به صورت حضوری اعمال کنند. در هر دو صورت، محاسبات گوگل با استفاده از داده های خود، شهرها را از نیاز به جمع آوری خود – چه به صورت خودکار از طریق سنسورها و چه به صورت دستی از طریق شمارش های دشوار – و همچنین از نیاز به محاسبه یا چشم پوشی از تنظیمات خود باز می دارد.

 

در برخی شهرها، تنظیمات یک تقاطع ممکن است سال ها بدون تغییر باقی بماند. روتنبرگ می گوید این پروژه در برخی موارد توجه ها را به تقاطع ها در مناطقی جلب کرده است که معمولا توسط رهبران شهری نادیده گرفته می شوند. سیستم گوگل هر چند هفته یک بار با تغییر الگوهای ترافیکی امکان تغییر را فراهم می کند، با این حال در حال حاضر فاقد قابلیت تنظیمات بلادرنگ است که به هر حال بسیاری از شهرها زیرساخت لازم برای پشتیبانی از آن را ندارند. روتنبرگ می گوید گوگل با دانشکده مهندسی ترافیک در دانشگاه فنی اسرائیل و دانشگاه برکلی در زمینه چراغ سبز هم کاری کرده که کاربران آن ها شامل حیفا، بوداپست، ابوظبی و بالی نیز می شوند.

 

برای تایید اینکه پیشنهادها گوگل جواب می دهند، شهرها می توانند از تعداد ترافیک حاصل از تصاویر ویدئویی یا دیگر سنسورها استفاده کنند. به کارگیری الگوریتم های بینایی کامپیوتری در فیدهای ویدیویی شهری می تواند در نهایت به گوگل و کاربران کمک کند تا تاثیرات دیگری را که در داده های ترافیکی مرسوم به راحتی تشخیص داده نمی شوند، درک کنند. به عنوان مثال، زمانی که مهندسان گوگل شخصا شاهد اجرایی شدن طرح چراغ سبز در بوداپست بودند، متوجه شدند افراد کمتری چراغ قرمز را اجرا می کنند؛ زیرا رانندگان دیگر مجبور نبودند برای عبور از تقاطع منتظر چندین چرخه چراغ قرمز به سبز بمانند.

 

گرین لایت از برخی گزینه های رقیب جلوتر است. مارک برفیند، سخنگوی شرکت ارائه دهنده تحلیل حمل و نقل اینرکس می گوید مجموعه داده های این شرکت ۲۵۰ هزار سیگنال از ۳۰۰ هزار سیگنال تخمینی در آمریکا را پوشش می دهد و به حدود ۲۵ آژانس دولتی کمک می کند تا تغییرات در تنظیمات زمان بندی را مطالعه کنند. اما به طور فعال تنظیمات را پیشنهاد نمی کند و مهندسان ترافیک را مجبور به محاسبه خود می کند. برآورده ای اینریکس بر پیامدهای آب و هوایی قابل توجه تغییرات کوچک تاکید می کند: هر ثانیه انتظار به طور متوسط در کینگ کانتی، واشنگتن، خانه سیاتل، سالانه ۱۹ بشکه نفت می سوزاند.

 

روتنبرگ می گوید: گوگل یک تیم “بزرگ” دارد که روی نور سبز کار می کنند. برنامه های آینده این شرکت شامل بررسی چگونگی بهینه سازی فعال چراغ ها برای نیازهای عابران پیاده و اینکه آیا به کاربران Maps اطلاع دهد که در حال حرکت از طریق یک تقاطع مجهز به چراغ سبز هستند یا خیر، می شود. او در پاسخ به این سوال که آیا گوگل در نهایت مسئولیت این سرویس را بر عهده خواهد گرفت یا خیر، می گوید که هیچ برنامه قابل پیش بینی برای آن وجود ندارد، اما این پروژه در مراحل اولیه قرار دارد. این سفر هنوز به هیچ چراغ قرمزی نرسیده است.

ترجمه: یسرا مرادی