هفت ویژگی کلیدی “شهرداران جدید” شرق آسیا 

امروزه در نقاط مختلف شرق اسیا  گروهی از “رهبران شهری ” را ملاحظه می نمایم که آنقدر تحت تاثیر قرار می گیرم که ناچار می شوم برای آنها اصطلاح “شهرداران جدید” را استفاده  نمایم .  شهرهای این شهرداران جدید به خوبی اداره می شود و شهرهایشان در دهه ی آینده می توانند از جذاب ترین شهرهای دنیا محسوب شوند.

هفت ویژگی کلیدی شهرداران جدید ( بهترین شهرداران آسیایی ) بشرح ذیل است :

 

چشم انداز قوی دارند ،شهرداران جدید چشم انداز جسورانه ای برای آینده ارائه می دهند.  آنها برای شهروندان خود بلندپرواز هستند تا جای خود را در میان رهبران جهانی جای دهند و در اهداف تعیین شده شجاع هستند .

همگرایی ایجاد می کنند.

برنامه های درازمدت نیاز به   همگرایی و هم افزایی عمومی دارند.  شاید شورای شهر و شهرداری از محدود جاهایی هستند که می توانند این همگرایی را حول برنامه و چشم انداز آتی مورد نظر خویش ایجاد نمایند البته به شرطی که بتوانند دیگران را به درستی و عملی بودن برنامه خویش متقاعد نمایند .

 

از همه امکانات شهر استفاده می نمایند.

شهرداران جدید هرگز سعی نخواهند کرد همه ی کارها را مجموعه شهرداری انجام دهد ، هنر آنها این است که در جهت توسعه و پیشرفت شهر همه ی قشرهای جامعه شهری حتی دانش آموزان را نیز در توسعه شهر سهیم خواهند نمود .

 

شفاف هستند

شهروندان یک شهر تنها زمانی مشارکت فعال خواهند داشت که به مجموعه مدیریت شهری اعتماد داشته باشند و شفافیت در این زمینه ” کلیدی ” است .  من وقتی در شهر San Fernando در فیلیپین بودم، نمونه ای از Mary Jane Ortega دیدم که قابل تامل می باشد .  محبوبیت و آرای وی حدود ۹۰% بود از اینروی بسیار مورد اعتماد مردم آن شهر بود ، هنگامی که در مسیری در شهر می گذشت مردم  از مغازه ها بیرون می آمدند  تا به او احوالپرسی نمایند و با افتخار بگویند “این شهردار من است”.

این اعتماد به نفس مهم است، زیرا شهروندان و کسب و کار به طور فزاینده ای سیال هستند  شهرداران باید شهرهای خود را مکانی بسازند که شهروندان ببینند که مالیات و عوارض آنها مسئولانه خرج می شود . در غیر این صورت، بهترین استعدادها و قابلیت های شهر به سادگی به جای و شهر دیگری خواهند رفت .

راه های زیادی برای افزایش اعتماد شهروندان وجود دارد.  شهرداران می توانند جلسات شهرداری های خود را شفاف ( قابل پخش در اینترنت ) برگزار نمایند تا هر کسی در شهر بتواند هر لحظه تماشا کند.  اگر مردم بتوانند ببینند که چگونه تصمیم گیری می شود، بیشتر احتمال دارد که به مدیران خود اعتماد کنند.  آنها همچنین می توانند تصمیمات مناقصه و مزایده  را مستقیم  منتشر کنند، همانطور که در جاکارتا اتفاق می افتد.

 

از دیگران ، کمک می خواهند .

مدیریت های شهری نمی توانند در همه چیز بهترین باشند.  برخی از شهرها در ایجاد سیستم مجوزها موفق عمل می نمایند .  شهرهای دیگری ممکن است  بهترین خدمات حمل و نقل دیجیتال را ارایه نمایند و ….

“شهرداران جدید” نمی ترسند از دیگران یاد بگیرند یا موفقیت های خود را به اشتراک بگذارند.  به عنوان مثال، انجمن سیتی نیوتن مدتها راه هایی را فراهم کرده است که شهرداران می توانند با یکدیگر ملاقات نمایند و رویکردهای خود را مورد بحث قرار دهند.

 

بصورت ریشه ای و مستمر  فرآیندهای داخلی را بهبود می بخشند. تغییر باید از درون  نیز باشد . چنانچه  فرآیندهای درون سازمانی ناقص و عقب مانده باشند  تغییرات اساسی و بنیادی  نمی تواند انجام شود.  هر سازمان باید قادر باشند اطلاعات را در دورن سازمان  به اشتراک بگذارند؛  همکاری در پروژه ها؛  و …  برقرار نمایند .  و البته شبکه و اینترنت در تمامی موارد موثر و کاراست .

 

میراثی از خود به یادگار خواهند گذاشت .

شهرداران جدید شهرهایشان را قادر می سازند تا جوابگوی نیازهای آینده باشند .  آنها زیرساخت هایشان را بر استفاده از امکانات نرم افزاری  ، دانش آموزان و دانشجویان بااستعداد ،   همکاری و مشارکت فعال مربیان و معلمان و اساتید آنها  و افزایش اعتماد شهروندان پایه ریزی می نمایند .

برگرفته از نوشتار  استیفن سکستروم، معاون بخش عمومی آسیا، مایکروسافت