وقتی بزرگراه طبقاتی صدر را طراحی و اجرا کردند از هیچ یک از مردم تهران نظری نخواستند که اساسا شما چنین مطالبهای برای محل زندگیتان دارید؟ منتقدان چنین پرسشی میگویند مگر مردم متخصص شهرسازی و مدیریت شهری هستند که بگویند چه پروژهای برای شهر خوب است و چه پروژهای بد.
اما نکته اینجاست که وقتی بزرگراه طبقاتی صدر به مردم تهران تحمیل شد حتی نظر کارشناسان حوزه حمل و نقل و شهرسازی را هم نشنیدند. پرسش این است که آیا مدیریت شهری همواره قرار است آرزوها و ایدههای خود را به مردم تحمیل کند؟ زهرا نژادبهرام عضو شورای شهر تهران در پاسخ به این پرسش استقرار مفهوم مدرن «حکمروایی شهری» را چاره کار میداند و میگوید: الان هیچ سازوکاری برای ثبت اعتراض مردم در برابر اجرای پروژههای شهری نیست ولی مردم نسبت به طرحهایی که شورای شهر میخواهد به شهرداری بدهد، میتوانند اظهارنظر کنند کما اینکه در مورد ساماندهی پیادهروها اعتراض مردم و نهادهای مدنی کارساز شد و شورا طرح خود را پس گرفت.
یکی از نقدهایی که به مدیریت شهری و سیاستگذاران شهری مطرح است اینکه مردم متحمل طرحهای توسعهای در شهر هستند که متقاضیاش نبودهاند. تا کی قرار است مدیران شهری خواستههای خودشان را به جای خواستههای مردم در شهر عملیاتی کنند.