چرا معماری بروتالیسم بیش از هر زمان‌دیگری مورد توجه است ؟

برای چندین دهه معماری خشن ، نماد طبقه فرودست بشمار می رفت . سازه های بتنی بیروح‌، خاکستری، توده انبوه چیزی بود که از آنها  دوری  می شد. با این حال، امروز، بروتالیسم ، به لحاظ سبک ، سبک عقب مانده ای است . در دوره ای  که  لغت بازنده سازی  یک کلمه کثیفی تلقی می شود ، این توده های انبوه  زمخت نشان دهنده یک دوره فوق العاده ای از  خوش بینی و آرمان باور نکردنی است که از معماری برای تبدیل جامعه استفاده می کند، نشان دهنده یک دوره فوق العاده ای از خوش بینی و عزم باور نکردنی  در زمینه   استفاده از معماری ، به منظور  ایجاد تغییر و تحول در  جامعه است. لندن نسبت  به ساختمان های  با سبک خشن  خود با احترام و مراقبت  رفتار می کند. دهها واحد از این سازه ها ، که امروزه جزو میراث ثبت شده  اند ، تبدیل به محل امنی  برای کاوشگران  بتن شده است.   برج  ۳۲ طبقه تریکل  که از بتن خام  ساخته شده است ،  زمانی به عنوان  زشت ترین ساختمان دنیا  تلقی می شد، امروزه به یکی از  آیکن های نهضت بروتالیسم بدل شده است که توسط معماران مورد مطالعه قرار گرفته ، در فتوشاپ ها مورد استفاده  و به معمار ارنو گلدفینگر، که  نام خانوادگی او‌ در کتاب و فیلم جیمز باندز  روی  تبهکاران  گذاشته شده است، به خاطر ساختمانهای مدرن و  زمخت او و رویاهای اتوپیایی اش شهرت یافت . همانند بسیاری از ساختمانهای گلد فینگر،  ترلیک (Trellick) با هدف  تامین  آپارتمان های مدرن، مناسب ،  مجهز و مقرون به صرفه،  برای کسانی  که خانه های خود را در جنگ جهانی ‌دوم از دست داده بودند، طراحی و ساخته شد .

رجب پناهی؛ دکترا شهرسازی